Getuigenis van een dé- evangelisatie 5 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 5

... zoeken vind ik op dressoir een telefoontoestel. Het toestel is een van de eerste serie met drukknoppen op de plaats waarbij het voorgaande model zich nog een draaischijf bevond. Al bij het intoetsen van het #21 hoor ik een niet verbonden toon. 'Shit, dit is blijkbaar niet het primaire toestel. Ik zoek verder, maar kan nergens een ander toestel vinden. Geflankeerd door een rij, mij giftig aankijkende, heiligen ga ik naar boven. Achter de eerste deur bevindt zich een kleine badkamer. Wat me meteen opvalt is dat op het planchet boven de wastafel behalve een tube tandpasta en een plastic bekers met twee tandenborstels niets staat. Zelfs na de dood van mijn vrouw had ik voor mezelf toch altijd wel een crèmepje , aftershave en andere persoonlijke verzorgingsproducten bij mijn wastafel.

Achter de volgende deur is blijkbaar de slaapkamer van Ellen en haar man. Midden in de kamer staat een niet al te brede boxspring. Wel valt me op dat er maar een groot kussen op het midden van het hoofdeinde ligt. Wellicht dat een van beiden liever zonder kussen slaapt. Ik kijk goed om me heen. Geen telefoon. Ik trek de deur achter me dicht en open de volgende deur. In dit kleine kamertje bevindt zich naast een kleine keerkast en een rechte stoel waarover een flanellen nachtpon hangt, uitsluitend een dun op de grond liggend matras, bedekt met een vaal dekbed. Ik pak de flanellen nachtharnas en houdt het tegen mijn neus. Het is dezelfde geur die ik rook toen ik Ellen ondersteunde. Nieuwsgierig ...

... geworden trek ik het dekbed terug. 'Hmm.. Dezelfde geur en op het dunne kussen een paar haren in de kleur van die van mijn achternicht.' Mij bekruipt een onbestemd gevoel. Het zal toch niet zo zijn dat Ellen een soort van derderangs bewoners van dit huis is? Ik trek de deur achter mij dicht en zet de zoektocht naar het primaire toestel voort. De laatste deur op de overloop blijkt een bezemkast met schoonmaakspullen een strijkplan en stofzuiger.

Toch maar weer naar beneden. Vanuit een soort bijkeuken open ik nu de deur waarvan ik vooronderstelde dat die toegang tot de garage zou geven. Ik moet over de muur tasten voordat ik de lichtschakelaar vind. Na drie korte flitsen baadt de ruimte in een fel wit TL-licht . Wat is dit? De ruimte is wit betegeld. In het midden van de ruimte staat een groot eiken bureau met daarachter een leren bureaustoel. Voor het bureau staat alleen een houten krukje. Tegen de achterwand staat een vreemde kast die is afgesloten met twee zware groene gordijnen. Ik trek een van de gordijnen open. Mijn mond valt open. Dit is geen kast dit is een ouderwetse biechtstoel. In de tussenwand bevind zich een rooster waardoor de biechteling zijn of haar zonden, tegen de in de naastgelegen ruimte zittende priester fluistert. Nieuwsgierig geworden besluit ik de ruimte goed te onderzoeken voordat ik mij met het telefoontoestel, dat ik al meteen toen het licht aanfloepte op het bureau zag staan, ga bezighouden. In een van de hoeken van de ruimte bevindt zich een ...