Getuigenis van een dé- evangelisatie 5 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 5

Hoofdstuk 5 - Erfzonde en bestraffing

"Mama? wat is dit?" Geschrokken kijken wij beiden in de richting van de keukendeur, waar Ellen met een hoogrood hoofd heeft postgevat. "Ellen? Hoe lang?" Lang genoeg Mama. Blijkkaar was je te hitsig om de gordijnen dicht te trekken en je achterdeur te sluiten." Irma verbaasd me met haar gevatheid. "En jij jongedame… Jij had blijkbaar tijd genoeg om te kijken en te weinig fatsoen om te kloppen. En wat dit is? Ik kus de man die me het gevoel geeft een begeerlijke vrouw te zijn." "B.. b.. begeerlijk? … In Godsnaam Mam. Je bent tweeënzestig ." "En op welke leeftijd dient de begeerlijkheid van een vrouw te eindigen volgens jou bijbel? Voordat je antwoord, draai je om alsjeblieft, ik moet snel naar de badkamer. John's zaad zoekt de weg naar buiten." "Èh, ik weet eigenlijk niet of ik überhaupt wel wil blijven." "Omdraaien of wegwezen Ellen. Nu!" Met een ruk draait mijn achternicht om, stormt de deur uit, grijpt haar fiets en wil deze omdraaien. Door haar abrupte bewegingen haakt een voet achter de trapper waardoor zij met een harde klap, een scherpe pijnkreet slakend, over haar fiets heen op de grond ploft. Irma springt van mijn schoot. "Help jij haar." En stormt naar de badkamer. Ik op mijn beurt sta ook op, trek mijn joggingbroek over Irma's slijmspoor omhoog en haast me naar buiten. Ik reik Ellen mijn hand, die ze in eerste instantie wegslaat. Pas nadat ze bij haar tweede poging om op te staan is teruggevallen, accepteert ze mijn hulp. ...

... Bij het opstappen op haar linker voet, "auauww!" klapt ze dubbel en moet ik haar opnieuw ondersteunen, hetgeen ze weerwillig accepteert. Ik begeleid haar op een keukenstoel, til haar linkerbeen op , leg die op een tweede stoel en begin de veters van haar schoen los te maken. "Wat gaat dit worden John? Laat dat." "Stel je niet aan meid. Hij zal zich echt niet gaan opgeilen aan jou verzwikte enkel." "Maar Mama?" "Geen gemaar tuttekè. Dit is echt je eigen stomme schuld." Als ik onder gekerm eerste haar schoen en dan de sok voorzichtig uittrek wordt ik getroffen door de slechte verzorging van haar voet. Blijkbaar besteedt ze net zo weinig aandacht aan haar lichaam als aan haar kleding. Haar voeten zijn onverzorgd, eeltig en haar nagels slordig geknipt. Op haar enkel vormt zich een flinke knobbel die al blauw aanloopt. "Ik denk dat je enkelbanden zijn gescheurd. " "Wat weet jij daar van af?" "Ik heb jaren gehandbald. In dat kader heb ik een cursus sportfysiotherapie en tapen gevolgd… Probeer mijn hand weg te duwen met je tenen." "Waarom zou ik?" "Ellen, luister!" Na nog een paar functieproeven vertel ik haar dat ik denk dat er niet is gebroken, maar dat, als zij dit wil, ik haar graag naar de eerste hulp breng, voor verder onderzoek of een röntgenfoto."Nee, laat maar." "Toe Ellen, ik ga wel mee, dan weet je het echt zeker. " Ze begint te blozen. "W… we hebben geen ziektekostenverzekering. Die heb je niet nodig als je in de heer bent." "Wie zegt dat?" "Èh, Jacob." Ik kijk verbaasd ...