Mini - 63 - Sex Verhalen

Mini - 63

... waar mijn CV te vinden is.” Ze knikte. “Ik de hel, stookruimte dertien…”

“Precies. En nu eten, omkleden en om exact zeven aantreden.” En zo geschiedde.

De training op zich was redelijk soepel. Een spinnewebloop als warming-up, daarna een coopertest en een kleine spinnewebloop als cooling down. De conditie van Marion was inderdaad abominabel. Tijdens de warming-up liep ze al te hijgen en de coorpertest voltooide ze met een schamele 1650 meter.

En daarna leek het alsof ze compleet dood zou gaan. De cooling-down liet ik haar maar overslaan; ze mocht alleen langzaam rondjes lopen om een veldje. Toen ik de groep liet vertrekken liepen wij in een rustig sukkeldrafje weer richting flat. Tijdens die 600 meter begon ze weer te kletsen, alsof er niets aan de hand was.

Ik knipoogde naar Joline. “Loop jij maar voor, Marion en bepaal het tempo maar.”

Ik fluisterde Joline toe: “Trap! Geen lift!” Ze keek ondeugend.

Bij de flat aangekomen opende ik de deur van de entree. Marion liep rechtdoor naar de lift.

“Ehh… Nee Marion. We nemen de trap.” Ze keek om. “WAT? Alle negen verdiepingen?” Ik knikte. “Je had zojuist weer adem genoeg, dus…En in één keer. Wees blij dat je geen kabels en antennes moet meezeulen.”

Met haar gezicht op onweer begon ze de trap te beklimmen. Eenmaal boven hijgde ze weer als een paard. “Zo… Héhé, we zijn er…”

Ik liep naar de lift en drukte op de knop. “Niet goed is opnieuw. Je hebt onderweg drie keer stilgestaan. We gaan naar beneden en ...

... opnieuw met de trap omhoog. En nu zonder pauzes, in één streep graag.”

Sip kijkend stond ze in de lift. “Als je weer hapert, gaan we opnieuw”, waarschuwde ik haar.

“Doe je dat ook met Joline?” vroeg ze plotseling. Joline knikte en zei droog: “Er zijn activiteiten waarbij een van ons soms expres iets niet goed doet. Tja… en dan moet het opnieuw. Héél vervelend…” Ik proestte het uit.

“Inderdaad. Uiterst irritant…” Marion keek me kwaad aan. “Ja, lach er maar om…” Maar de tweede keer trap verliep zonder onderbrekingen.

Boven gekomen maakte ik de flat open. “Zo. Nu gaan we even aan de bar zitten, drinken een glas jus d’ orange en zweten even uit. Daarna mogen jullie douchen, ik ga beginnen met koken.” Ik haalde drie glazen uit de koelkast en we dronken die rustig op.

Na vijf minuten stond Joline op. “Kom Marion, douchen. Kees bemoeit zich wel met het eten.” De dames verdwenen, Joline richting slaapkamer, Marion richting logeerkamer. Ik stak m’n kop even onder de kraan, waste mijn handen en ging koken. Toen de pasta zachtjes op het vuur stond en de sla klaar was, hoorde ik Joline in de slaapkamer.

Zij was klaar, dus kon ik douchen. In de slaapkamer wisselden we snel een paar zoenen en keek ik waarderend naar haar outfit: de blauw-oranje combinatie. “Vanavond krijg je alvast een geruisloos bedankje, Kees…” Haar ogen glommen. En de mijne ook, toen ik haar rok optilde. Ze droeg wél een panty, maar geen slipje. “Ondeugd…”

Tien minuten later zaten weer aan tafel, nu met ...