Mini - 63 - Sex Verhalen

Mini - 63

... een bord dampende pasta voor ons. “Héhé, daar was ik wel aan toe, meneer de beul.” Joline keek me met een knipoog aan. “Tja, ik moet reputatie van afknijptrainer én Michelin-kok toch een beetje in stand houden…” “Nou, dat lukt je aardig”, hoorden we Marion zeggen, “zelfs op school heb ik nog nooit zó afgezien. En die twee keer traplopen was de limit! Maar ik heb nog nooit een gymleraar gehad die voor me ging koken na de gymles, laat staan eentje die zulke lekkere pasta maakte…”

“Dank voor het compliment. Maar dat heb je nu gewoon nodig.” Na het hoofdgerecht maakte ik een ijsschotel: weer kleine ijsbolletjes met diverse sausjes. “Niet te veel van eten, want dan ga je last krijgen van je maag. Vier bolletjes maximaal.” Beide dames hielden het bij twee bolletjes, ik nam er drie. “Dat was weer lekker, Kees. Nu nog een kop koffie en even uitbuiken in de voorkamer. Die koffie maak ik wel”, zei Joline. Marion hielp zowaar mee met het inruimen van de vaatwasser en na een paar minuten zaten we aan de koffie.

“Zo, mevrouw… En hoe beviel uw eerste looptraining na 5 jaar?” Joline keek Marion strak aan. “En geen diplomatiek gewauwel graag”, vulde ik aan. “Afzien”, zei ze eerlijk, “ik wist niet dat mijn conditie zó beroerd was.” Ze keek naar mij. “En wat ben jij een beul… Nog erger dan meneer van Laar.” “Daarom heeft meneer van Laar nog steeds nachtmerries van mij, dame. Maar goed: ben je van plan vaker mee te lopen?”

Ze aarzelde. “Eerst m’n conditie weer op een redelijk niveau ...

... brengen, want ik schaamde me kapot. Ik ben twee keer ingehaald door een vrouw van meer dan vijftig jaar!” Dat de bewuste dame een getraind marathonloper was, verzweeg ik maar even.

“Tja, dat is weer een lesje nederigheid. Maar hoe wil je dat gaan doen?” Ze dacht even na en wendde zich tot Joline. “Is het goed als ik in de middagpauze een stuk ga hardlopen?” Die dacht even na. “Op zich een goed plan. Want ’s avonds in het donker hardlopen is niet zo veilig. Maar niet elke dag, dat is niet goed voor je body. ’s Maandags, ’s woensdags en vrijdags. Maximaal een half uur lopen, dan douchen en eten. Dan heb je een uur pauze gehad; je thee drink je dan maar op het bureau. En wie weet, zijn er wel vrijwilligers die met je mee willen lopen.”

Ik grinnikte. “Fred bijvoorbeeld…” Marion trok een gezicht. “Dan word ik wéér voor ‘juffie’ uitgemaakt…” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Als hij merkt dat jij serieus aan je conditie werkt, zal hij je nooit bespottelijk maken.” Ze keek twijfelend en ik voelde dat het nú de gelegenheid was om haar onderhanden te nemen.

“Marion…” Ze keek me aan. “Hoe denk jij nu over jezelf? Eerlijk graag.” Ze boog haar hoofd. “Als een slappe theemuts. Vorige week dacht ik dat ik heel wat was, tot donderdagmiddag. En vrijdag was helemaal een hel. Eerst de hele dag afgezeken te worden door meneer van Laar en vervolgens doet mijn vader het nog eens dunnetjes over. Dit weekend heb ik, tussen het slapen door, keihard zitten werken aan die SWAT-analyse van DT; die ...