Mini - 95 - Sex Verhalen

Mini - 95

... Laat maar.”

“Jij hebt niet zo vaak ‘stomme gedachten’, Kees Jonkman. Voor de draad ermee.” Ik keek Joline aan. “De weduwe van mijn loopmaatje uit Afghanistan en haar kinderen. Maar dat is wel raar om hen uit te nodigen, vind je niet?” Joline dacht na. “Ben je er wel eens geweest?” Ik knikte. Een paar keer keer. Eén keer vlak nadat ik terug was gekomen. Héél emotioneel. En een keertje een paar maanden later. Toen was het gezellig. Hebben we over hem kunnen praten zonder al teveel verdriet; alleen maar mooie herinneringen gedeeld. De laatste keer was ruim een jaar geleden.” Ik voelde een hand op mijn arm. “Dan stel ik voor dat we daar binnenkort eens samen heengaan. En haar polsen of ze er zin in heeft.” Ik knikte. “Goed plan. Doen we.” “Nou, de rest van de mensen schieten ons in de loop van de tijd wel te binnen, denk ik”, zei Joline en vervolgde:

“Wat dacht u ervan om onze trouw-voorbereidingen eens af te sluiten met datgene waar een trouwdag meestal mee wordt afgesloten?” Haar ogen stonden ondeugend. “Oh, wacht even, er schieten me nog een paar mensen te binnen!” zei ik. “Jouw natuurkundeleraar en Mevrouw van der Wal. De laatste speciaal om Ton te plagen…” Joline schoot in de lach. “Jaja… Zodra zij binnenkomt, zijn we een getuige kwijt. En mijn natuurkundeleraar? Waarom?” “Dan kan hij er aan wennen dat jij niet meer ‘meisje Boogers’ bent, maar meisje Jonkman’…” Een stomp was mijn beloning. “Rotzak. Speciaal voor jou zal ik dan mevrouw Zoomers op het lijstje zetten, ...

... oké? Zal ik Holtinge dan meteen ook maar uitnodigen? Nu we toch bezig zijn…” Samen grinnikten we even.

“Kom, ridder, we gaan naar bed. Dit lijstje laten we hier op de kast liggen; als er aanvullingen zijn, kunnen we die er meteen op zetten, oké?” Ik knikte. “Mooi. Loop jij je veiligheidsrondje maar, dan leg ik wat klaar in de slaapkamer. Morgen kunnen we een beetje uitslapen.” Ze kuste me even. “En dus kunnen we vanavond het wat later maken…” Een paar minuten later liep ik de slaapkamer in. Het was er schemerig; Joline had één lampje aangedaan. Ze lag op bed en keek me aan. “Kleed je uit en kom hier, Kees. Ik wil met je vrijen.” “Ja schat. Goed schat. Zoals je wil, schat…”

Ze fronste. “Als dat jouw reactie is op een erotisch verzoek van je vriendinnetje… Ik weet niet of die witte bruidsjurk er dan komt, vriendje van me. Dit klinkt wel héél plichtmatig!” Ik gleed even later naast haar en kuste haar. “Met mijn vriendinnetje vrijen is nooit plichtmatig. Dat is altijd een avontuur waarvan ik nooit weet waar en hoe het eindigt.” Ik kuste haar en voelde twee warme armen om mijn nek. “Dank je wel. Dank je wel dat we weer hier zijn. In onze eigen luxe vakantiewoning. Op het bed waar we de eerste keer onze liefde hebben gevierd. En dat gaan we nu weer doen…”

Haar ogen keken me van vlakbij aan: warm, lief en veelbelovend. Haar hand gleed over mijn boxer en toen er in. Ze streelde mijn paal. “Doe je boxer uit, Kees en ga tussen mijn benen zitten. Ik wil dat je me bekijkt als ik ...