Mini - 95 - Sex Verhalen

Mini - 95

Een half uurtje later zaten we onderuitgezakt op de bank. “Ik neem alles terug over Suzi Wan, Kees. Het was heerlijk.” Ze knuffelde me. “En nu ga ik mijn broertje eens bellen. Ik ben benieuwd!”

Ze zette de telefoon op de speaker en ik hoorde: “Hé zussie! Goed dat je belt; ik was van plan om jullie zo meteen te bellen! Hoe is’t? Nog steeds in Frankrijk?”

Joline keek me aan en knipoogde. “Nee. We zitten thuis, op de bank.”

“Wát? Is er iets ergs gebeurd?” Ze gniffelde. “Nee hoor. Maar vanochtend begon ik toch wel héél erg te verlangen naar ons eigen, comfortabele bedje in Veldhoven.” Ze liet een pauze vallen. “En een heerlijke geluiddichte slaapkamer.”

Melissa schoot op de achtergrond in de lach en Rob grinnikte. “Ik heb er beeld bij, zussie. En geluid. Vanavond gaan wij daar ook nog een keertje van genieten.” “Mooi. Maar waarom wilde jij ons bellen, Rob?”

“Om jullie mede te delen dat ik per 1 december een andere baan heb. Als plaatsvervangend teamleider bij een of andere toko in Gorinchem…”

Joline gilde het uit. “Joepiééé’!!! Gefeliciteerd, broertje! In welk team?” “In het team van ene Miranda. Die gaat op dezelfde datum beginnen.” Ik brak in. “Dan bof jij even, Rob… Ik ken haar. Mede-docent van me geweest op de TH. Briljant mens. Bijna net zo goed als ik.”

Ik hoorde Melissa op de achtergrond nadrukkelijk kuchen en Rob vervolgde: “We hebben elkaar vandaag even via de telefoon gesproken. Leuk gesprek gehad. Overigens ook met Theo. Mooie vent.” “Waarom denk ...

... je dat wij zo’n plezier hebben in ons werk, Rob?” “Ik heb er nu een beetje beeld bij. Leuk bedrijf, DT. Oh, en jullie moeten de groeten hebben van zowel jullie receptioniste… Angelique, heet ze, geloof ik? En haar tegenpool Fred. Maar jongelui, ik ga jullie verder niet lastig vallen; dit was mijn nieuwtje en ik ben er blij mee. En die rooie duivel hier naast me ook. En nu gaan wij gebruik maken van onze bijna geluiddichte slaapkamer, als jullie het niet erg vinden. Die dame hier naast me zit mij, terwijl ik met jullie aan het praten ben, grofstoffelijk te verleiden met …”

We hoorden wat gekraak en toen de stem van Melissa. “Ik heb z’n telefoon maar even afgepakt, want hij is in staat om te vertellen wat ik nu aan heb.” “Of juist niet meer aan heb!”, hoorden we Rob roepen. “Dát dus. Heb ik geen zin in. Vul het verhaaltje zelf aan en kleur de plaatjes, zou ik zeggen. Ik neem van de week nog wel contact op!” “Geniet ervan, zusje. En Rob: behouden vaart!” Even was het stil. “Gaat lukken, Kees. Doei!”

En de verbinding was weg. We keken elkaar aan. “Sodemieters… DT wordt op deze manier écht een familiebedrijf…” Ik stond op en pakte mijn laptop. “Even de mail checken. Theo kennende heeft hij dit ook op de mail gezet.” In Outlook stonden 96 nieuwe berichten. Ik selecteerde op ‘Theo’. Drie berichten. Twee van vorige week en eentje van vandaag. Aan ‘all users DT’.

“Beste collega’s, met ingang van 01-12 gaat ons nieuwe ontwerpteam starten. Miranda hadden we een tijdje geleden al ...