-
Bakkersjongen - 28
Datum: 5-8-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... ringetjes zitten, dus ik was wel wat gewend. Ook Juliana zag eruit alsof ze regelmatig in de sportschool te vinden was. Overigens leken ze me verre van dat soort bimbos. Absoluut niet. Dat Juliana nou toevallig vandaag voor shorts had gekozen, en een kort topje met een push-up eronder, sprak dat wel een beetje tegen. Ook zij had de goeie rondingen. Groter dan ik gewend was, maar zeker niet te groot. Het was krankzinnig hoe snel ik mijn gedachtes wist te verleggen nu ik hier zat. Die twee waren de perfecte afleiding. Gewoon door al in hun buurt te zijn, vergat ik de rest en voelde ik me goed. Natuurlijk realiseerde ik me dat ik geen enkele kans maakte. Maar koppig als dat ik was, durfde ik toch iets anders te geloven, te hopen. - Echter hoorde ik al snel gekibbel uit de caravan komen. Het ging snel en ik had nu wat meer moeite het te verstaan. Ik vond het überhaupt al knap dat ik me zo makkelijk had gered met mijn versie van de Duitse taal. Ik vond verstaan makkelijker dan spreken. En zo kwamen we er wel uit tot nu toe. Ik wist niet wat er precies gezegd werd, maar ik kon merken dat ik ongewenst was. Juliana ging maar één ding vragen, en aan de reactie te horen, was Liesbeth het daar niet mee eens. Terwijl ik daar buiten zat te wachten en het langzaam maar zeker donker werd, kon ik nog even de tijd nemen om te lachen om hun namen. Ik vond het typisch. Het waren niet perse sexy namen die je bij zulke sexy dames verwacht. Maar die nutteloze gedachtegang werd abrupt ...
... onderbroken. ,,Doe toch niet zo koppig.’’ hoorde ik Juliana toen plots voor het eerst zelf een beetje boos en ze kwam naar buiten gelopen. ,,Dit wilde je toch.’’ riep ze nog naar binnen waar het verder stil bleef. Lizzy kwam ook niet meer naar buiten. Ik was natuurlijk niet dom. ,,Luister, als ik problemen veroorzaak door hier te zijn, ben ik zo weer weg, hoor.’’ bood ik veel te snel aan. Want wat er ook gezegd was, dat was snel geëscaleerd. En daar zat ik dan weer niet op te wachten. En Juliana ook niet. ,,Misschien wel beter, ja.’’ zei ze namelijk meteen. En weg was m’n afleiding. ,,Maar het ligt niet aan jou, hoor. Ze is wat gespannen. Wij allebei de laatste tijd. Probeer het morgen maar nog een keer.’’ knipoogde ze nog naar me. ,,Ik wil wel zien wat je ons wilt laten zien.’’ kwam er nog semi-verleidelijk uit. Als ze eens wist wat ik haar toen wilde laten zien… - Ik vond het heerlijk om weer even stout te durven denken. Ik hoefde echt helemaal met niemand rekening te houden en zo kon ik gewoon eens lekker ouderwets op ontdekking. De gevoelens die ik kreeg bij het ontdekken van mooie meisjes was me nog niet ontgaan. Het gaf een kick. Ik voelde me weer jong. En het was nog vroeg in de ochtend toen ik verheugend ten strijde trok en klopte op de deur van de caravan. Als Juliana nog mee wilde, moest ze nu klaar zijn voor mijn eerste plekje. Ik had ook echt wat plekjes hier in de buurt die te mooi waren om zomaar te delen met het grote publiek. Maar voor een meid zo ...