Michelle 6 - Sex Verhalen

Michelle 6

... terug. ‘ja schat, maak je geen zorgen’ stuurt hij terug en hij stopt de telefoon in zijn jaszak. Vrijwel op tijd komt de trein het station binnen rijden en Joost stapt in. Hij loopt naar zijn plek, gooit de tas in het bagagevak en maakt het zich comfortabel. De trein vertrekt en al snel zijn ze de grens met Duitsland voorbij. Daar verhoogt de trein zijn snelheid en in hoog tempo trekt het Duitse landschap aan hem voorbij. De tickets worden gecontroleerd en Joost pakt de krant die hij in de gauwigheid nog even heeft meegepakt. Na de overstap in Duisburg kan hij blijven zitten. Met de trein doet hij, mede door enkele langere stops, bijna acht uur over het hele traject en het is iets na half zeven ’s avonds als hij in München aankomt. Op het station pakt hij de taxi en geeft de chauffeur het adres van zijn moeder. Even na zeven uur wordt hij bij haar voor de deur afgezet. Het blijft gewoon een van de grotere huizen aan de rand van kleine stadje Neuried, iets ten zuid westen van München. Hij betaalt en loopt de oprijlaan op en belt aan. De deur gaat open en een vrouw, zo te zien de huishoudster, staat voor hem. “Ich bin Joost” zegt hij, “Ich komme für Mama.” “U wordt verwacht” zegt ze in verstaanbaar Nederlands en laat hem binnen. Hij loopt achter haar aan en in de achterkamer van het huis is zijn moeder. Hij schrikt van haar. Ze ziet er slecht uit. Ze legt de sigaret op de asbak en Joost begroet haar. “Gaat zitten jongen, moet je nog eten?” “Ik heb nog geen avondeten gehad.” ...

... In rap Duits geeft ze de huishoudster opdracht om een maaltijd voor haar zoon op te warmen en die gaat weg. “Wat zei je vanmiddag door de telefoon, je bent met twee vriendinnen op stap?” “Ja” antwoordt Joost, “die twee meiden zijn hartsvriendinnen van elkaar en zij delen mij.” “Dus jij vrijt met twee meiden?” “Ja, en dat doen we meestal met zijn drieën, dus de een ziet wat ik met de ander doe.” Joost besluit zijn moeder niet te vertellen hoe de vork echt in de steel zit, dat kan altijd nog. “Bijzonder, maar het is jouw leven.” Ze wisselen wat wetenswaardigheden uit en twintig minuten later komt de huishoudster weer binnen met een dienblad. Daarop staat een warm bord eten en ze zet het bij Joost in de buurt op de eettafel. “Wilt u wat drinken?” “Ja, een biertje is lekker. Gewoon pils graag.” Een minuut later zet de vrouw een flesje bier met glas neer. Joost staat op, geeft de huishoudster een vriendelijk knikje en gaat eten. Het valt hem op dat zijn moeder veel hoest. Tussendoor steekt ze weer een sigaret op. Joost laat zich het eten smaken en een half uurtje later laat hij een leeg bord achter op het dienblad. Met een half glas bier in zijn hand loopt hij terug naar de achterkamer en gaat weer bij zijn moeder zitten. “De reden dat ik je vroeg te komen is dat ik niet lang meer te leven heb. De vele sigaretten die ik heb gerookt eisen hun tol. Ik heb longkanker in een ver gevorderd stadium. Afgelopen woensdag heb ik van de arts te horen gekregen dat ik nog één, hooguit twee ...