Michelle 6 - Sex Verhalen

Michelle 6

... allebei lekker en ze brengen meer tijd in en op bed door als daarbuiten. Het slechte weer het hele weekend draagt daar aan bij. Een week of vier later. Het is zaterdagmorgen negen uur. De drie stappen de deur uit en lopen de straat uit, richting de Burggravenlaan en van daaruit naar het station Lammenschans. Eenmaal in de trein zoeken ze een plek en die vinden ze. “Lekker, weer naar Doetinchem” zegt Fenna, “even papa en mama weer zien.” “Ik heb ook wel zin in even een andere omgeving” valt Michelle haar bij, “gewoon even een weekje wat anders. Het zou trouwens best wel aardig weer worden deze week dus misschien kunnen we nog wat gezelligs gaan doen.” In Utrecht moeten ze wachten en eenmaal in de trein naar Arnhem is het iets stiller. Een kwartier voor Arnhem krijgt Joost telefoon, hij pakt zijn mobiel en kijkt. ‘Ma’ staat er in het display. Hij neemt op en het is inderdaad zijn moeder. Ze wisselen een paar dingen uit als het gesprek een wending krijgt. “Kun jij dit weekend komen” vraagt zijn moeder. “Ja en nee” antwoordt Joost, “ik heb eigenlijk wat anders gepland.” “Doe het toch maar Joost, het is eigenlijk wel dringend dat je langskomt. We hebben wat te bespreken en dat wil ik niet over de telefoon. Waar ben je nu?” “Onderweg met de trein naar Arnhem, met twee vriendinnen een weekje weg.” “Stap in Arnhem maar op de ICE en kom naar München. Neem maar een taxi op het station. Ik stort over een paar minuten ruim voldoende geld op je rekening dan kun je het ICE ticket gewoon ...

... pinnen. En pin dan ook gelijk voor de taxi. Ongeveer 50 euro.” “Is het echt zo dringend?” “Ja, kom maar naar mij toe, maandag kan je weer naar je vriendinnen.” “Oké, ik doe het wel, tot vanmiddag.” En ze beëindigen het gesprek. “Wie was dat?” vraagt Michelle. “Mijn moeder” en hij geeft een korte samenvatting van het gesprek. “Is dat gewoon dat ze je zo op stel en sprong opdraagt om te komen.” “Nee, juist niet, meestal overleggen we weken van te voren en mijn moeder kennende zal ze dit niet voor niks doen.” “Dus je gaat naar München.” “Ja, ik wou het maar doen, maandag ben ik weer in Doetinchem schatten van me.” “Oké, dat is goed schat.” Een paar minuten later rijdt de trein station Arnhem binnen. Joost neemt afscheid van zijn twee meiden en loopt richting de centrale hal. Daar gekomen koopt hij een ticket voor de ICE naar München. Er is nog plaats, hij boekt gelijk het retourticket voor komende maandag. Als hij beide tickets pint ziet hij dat het bedrag er gewoon vanaf gaat terwijl hij wist dat er niet genoeg op zijn rekening stond. Hij loopt naar een geld automaat en vraagt zijn saldo op. Even slikken is dat, er staat genoeg geld op om een keer of vijf heen en weer te reizen. Hij pint 200 euro contant. “Handig, zo’n moeder” mompelt hij in zichzelf. Op het bewuste perron moet hij wachten. De trein komt over een half uurtje geeft het informatie bord aan. Hij gaat zitten op een bankje en sms’t de verwachte aankomst tijd naar Michelle. ‘dat is laat, eet je wat onderweg?’ stuurt ze ...