Mini - 88 - Sex Verhalen

Mini - 88

... buiten de camper, precies op tijd om mee te helpen met het dekken van de tafel. Joline en Melissa hadden hun best gedaan: gebakken aardappelen, doperwten en appelmoes, en een gehaktbal. Als dessert een puddinkje uit de koeling van de supermarkt. Tijdens het eten zeiden we niet zoveel; iedereen zat met zijn gedachten blijkbaar nog elders. Na het eten gingen Rob en ik afwassen; Mel en Joline zouden ondertussen koffie maken. “Daarna gaan we nog even zwemmen, heren!” klonk de waarschuwende stem van Melissa.

Toen we terugkwamen zaten beide dames voor de camper; beiden een badjas aan. “Wij zijn er al klaar voor, mannen! Kom, koffiedrinken, daarna lekker zwemmen.” We ruimden de afwas even op, trokken onze zwembroeken aan en schoven toen aan.

Joline schonk de koffie in, keek mij even aan en zei: “Cornelis Jonkman…” Ze zweeg even. Melissa nam het over. “Robbie Boogers…” Wij keken elkaar aan en schoten in de lach.

Melissa wees beschuldigend naar Rob. “Jij houdt iets voor me achter, vriendje van me. Daar hou ik niet van!” Rob schudde zijn hoofd. “Nee schat, ik heb geen ketting voor je gekocht…” Joline en ik gniffelden.

Rob vervolgde: “Maar ik heb wél iets om over na te denken…”

In het kort vertelde hij van ons gesprek bij het zwembad. Melissa’s ogen werden groot. “Zou je dat willen?” “Wíllen? Schat, het is een gouden kans. Een job aan de wal, zodat jij niet de helft van de tijd alleen thuis zit, maar af en toe wél een paar dagen op zee. En bij een bedrijf waar volgens ...

... Kees heel fijn werken is…” Hij zweeg even. “… op een hoofd BackOffice na. Die heeft als bijnaam ‘de blonde feeks van Gorinchem’. Maar die tem ik wel.”

Joline snoof nadrukkelijk en Melissa keek mij aan. “Ga jij van DT een familiebedrijf maken, Kees?” Ik lachte lief naar haar. “Hoezo? Wil je ook solliciteren dan? Ik weet niet of DT emplooi heeft voor jouw vakgebied, zussie…” Joline maakte een verstandige opmerking. “Jongelui, hier moeten jullie samen uitkomen. Als jullie info willen: prima, maar júllie moeten het eens worden of Rob gaat solliciteren of niet. En tot overmaat van ramp: de komende dagen kunnen jullie dit niet in bed bespreken. Wij horen álles!” Ze giebelde.

Rob zei droogjes: “Ach, Jolien… Claar en Ton hoorden een paar weken terug ook álles. En wij van hen. Dat heeft ons nergens van weerhouden, hoor.” Joline stak haar neus weer in de lucht en zei: “Ik wil het niet weten. Ik ben een net meisje. En nu drinken we onze koffie op, ik heb zin in een potje zwemmen.” Tien minuten later stonden we aan de rand van het overdekte bad. Melissa liet haar badjas van zich afglijden. Ze had een strakke zwarte bikini aan, die haar prachtig stond. En dat zei ik ook: “Zus, als ik nog vrijgezel was geweest, had ik het met jou geprobeerd. Wat zie jij er schitterend uit.”

Melissa lachte. “Kijk, dát hoor ik nou graag. Een groot compliment van iemand die me niet meteen tussen de lakens wil hebben. Dank je wel, Kees.” Rob grinnikte. “Dat weet ik zo net nog niet, Mel. Vannacht lig je ...