Mini - 39 - Sex Verhalen

Mini - 39

... fucking manager. Keurt mijn verlof goed. Of niet. Dat ligt eraan of zijn vrouw de avond ervoor lief voor hem was.”

Joline proestte het uit en ik knikte. “Wat dacht je ervan om Defensie vaarwel te zeggen en te komen werken bij een kleine, maar veelbelovende technische firma als allround ICT-er? Met moderne systemen, die regelmatig een update moeten krijgen, waar eisen van het bedrijf in verwerkt moeten kunnen worden? Waarbij je de ene dag je tanden stuk mag bijten op programma’s en de volgende dag met een boormachine gaatjes in de muur staat te boren om een leidinkje doorheen te trekken? En de dag erna de hacker mag uithangen om te kijken of ons systeem hufterproof is? En dat voor een salaris waar een majoor van verbleekt… Zeg netto een vijfhonderd euro meer dan hij?”

Fred zat me na die laatste zin aan te gapen. “Neem een ander in de zeik… Ik schudde mijn hoofd. “Nee, nog niet. En dat is exclusief 13e maand, eindejaarsuitkering, een stukje winstdeling. Geen pensioengat, want dat kan overgezet worden. Wél later met pensioen, want je zou burger worden. Studiefaciliteiten, want een ICT-er moet meer dan anderen bijblijven. Minder weekenddiensten en als je in het weekend moet werken wordt dat 150% betaald, geen oefeningen en andere militaire ongein. En dat alles onder leiding van…”

Hij onderbrak me gretig. “Jou??” Ik schudde mijn hoofd. “Nee. Nu komt het slechte nieuws.” Ik wees naar Joline. “Deze knappe dame wordt dan jouw directe chef. Zij is met ingang van volgende ...

... week hoofd van ons nieuw op te richten backoffice, waaronder ICT valt. Keurt dus jouw verlof goed… of niet.” Ik grinnikte. “Als ze het afkeurt weet je dus wie schuldig is.”

Joline vloog op. “Kees Jonkman! Gedraag je een beetje!” Fred keek me aan. “Téééring Jantje…” Meer kon hij even niet uitbrengen. En na een aantal seconden: “Kees: waarom ik?” Ik dacht even na. “Fred, niet omdat wij samen op missie zijn geweest. Nee, omdat ik weet wat voor een vent jij bent, en omdat ik bij benadering weet wat je kunt. Je bent geen typische ICT-nerd, je bent een vent die als het nodig is ook zijn handen smerig wil maken, heel snel denkt en schakelt, niet terugdeinst voor een avontuurtje en bovenal omdat je naar mijn mening in het bedrijf past. Keihard werken, op z’n tijd een geintje en je gaat net zolang door tot je je doel bereikt hebt.”

Fred dacht even na. “Wat bedoelde jij met ‘een avontuurtje’, Kees?” “Nou, je zou wel eens een paar dagen tot weken op een booreiland kunnen vertoeven. Als wij daar een klus uitvoeren, hebben we wellicht ICT-ondersteuning nodig. En dan ben je er van.” Hij haalde zijn schouders op. “Is dat alles? Man, mijn vriendin is wel wat anders gewend. Gemiddeld ben ik twee weken per maand weg. Waar kan ik tekenen?”

Ik schudde mijn hoofd. “Nee makker. Jij gaat straks naar huis, legt alles voor aan je vriendin, slaapt er een paar nachtjes over en je laat me voor vrijdagavond zeven uur weten of je interesse hebt of niet. En bij interesse neem je een paar daagjes ...