-
Bakkersjongen - 14
Datum: 6-5-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend
... verkregen, trok ik het schaap dichterbij, wat inderdaad een zieke indruk maakte, en zag ik dat ze wilde werpen, maar dat niet lukte. Een hoefje stak uit. Dat was een slecht teken. ,,Zit vast gedraaid.’’ gaf ik de rest mee, die nieuwsgierig toekeken. Dit maak je ook niet iedere dag mee. De meesten kwam hier in de ochtend en zagen er dan weer een paar kleintjes bij lopen. Met wat getrek en geduw, vooral geduw, lukte het om een twee pootje naar buiten te trekken. Het koppie zat ook gedraaid. Dat was minder fraai. Het kwam hardhandig over, maar met beleid was ik zo een halfuur bezig met trekken en duwen voordat het zover was. Dit was best tricky. En had Bertine ook al gevraagd onze dierenarts te bellen. Die was net te laat. Te laat om te zien hoe de moeder het lam schoonlikte. Het leefde nog. Ik had wel eens meegemaakt dat het dan niet lukte. Dat vond ik echt verschrikkelijk. Zeker de eerste keer. Je voelt je dan echt schuldig. Ik had vandaag geluk. De arts keek hem nog wel even na, en ik waste me snel onder de kraan en klom er weer uit. Het lam leek in orde. - En het is stom om te zeggen, maar ik werd kort als een held onthaald. Dat vond ik stom, omdat ik dat toch wel erg fijn vond. ,,Bedankt, Bertine.’’ zei ik het meisje nog. Dit was wel een van die jonge meiden die altijd zwaar onder de indruk was van mij, en nu wist ze ook weer waarom. Ze keek dankbaar, en opgelucht vooral. Wel iets minder toen ze me vroeg wie dat andere meisje was. Iemand die ze hier in ieder ...
... geval nog niet gezien had. Ik keek om en zag daar Manon staan in de badjas en sloffen. Ze stond er verlegen bij, maar keek me direct aan. Bertine was ik alweer vergeten. Manon had alles gezien. ,,Dat was echt knap.’’ zei Manon me zachtjes. Ik liep op haar af en keek haar vredig aan. ,,Net op tijd.’’ wist ik alleen uit te brengen. Zowel voor het lam, als voor haar en mij. Want terwijl de arts ons nog even kort toesprak, en ze naast me stond, pakte ze m’n hand en kneep ze er even teder in. En binnen zei ze me dan nog een keer hoe geweldig ze me vond. In feite was dit misschien wel het tweede lam wat ik vandaag gered heb. Maar dan zou ik wel heel erg ver gaan… - Ik stuurde Manon terug, maar dat wilde ze niet. Ze bleef liever nog even bij me, zei ze me. Daar kreeg ik het toch warm van, en zij misschien ook wel. Verwarrend. Het ging op en neer. Alsof Jack opeens was vergeten. Maar ook ik kon dan alleen aan haar denken, en aan niemand anders. ,,Okay.’’ zei ik haar dan wel duidelijk. ,,Je zat op paardrijden, toch? Als je dan even helpt met voeren, voor die die nog niet gehad hebben.’’ zette ik haar gelijk maar aan het werk. Daar krijg je het pas warm van; hard werken. Ze knikte toch enigszins enthousiast, en nadat ze zich had aangekleed, mijn kleren van gisteren vond ze weer, deed ze het ook. Bertine hielp haar wel, al was het met wat tegenzin. Ik nam de stal achter voor m’n rekening en de overige dieren. Ooi en lam maakten het ondertussen prima. - ,,Tessa haalt je ...