Mini - 74 - Sex Verhalen

Mini - 74

... toch wat bleekjes om de neus. Een halve minuut later voeren we weer recht, op rustige snelheid, echter nu in zuidelijke richting.

Even later kraakte de speaker weer. “Kees en Mike kunnen jullie even op de brug komen?” Ik keek Joline aan. “Orders van de schipper. Tot straks.” Ik liep naar voren, een trap op en stond op de brug. Ferry wees op een symbool op zijn radarscherm. “Dit is Zr. Ms. Holland, een marineschip. Komt terug van missie bij de Hoorn van Afrika. Die komen we over tien minuten tegen. Kees, wil jij nog een keer die bende van jou op het voordek zetten en laten groeten? Dan laat ik Mike jullie vlag even zakken als vlaggengroet. Ik geef een dreun op de scheepshoorn, jullie groeten dan en Mike bedient de vlag. Tweede keer scheepshoorn: einde groet.” Ik grinnikte. “Lijkt me een fijn plan. Kijken of die lui van de Marine bij de pinken zijn…”

Ik rende naar de crewroom. “Piraten: meekomen naar voren…” Ik legde het waarom en de procedure uit. Ze renden naar voren en stelden zich langs de verschansing op. Mike stond bovenop de brug met de vlaggelijn in zijn handen. In de verte kwam het marineschip er aan: een flinke snor voor de boeg, op weg naar Den Helder. We zouden elkaar op zo’n 200 meter passeren. Plotseling loeide de scheepshoorn en wij groetten. Uit een ooghoek zag ik de Piratenvlag zakken en weer omhoog gaan. Op het Marineschip heerste verwarring, maar toch stonden er binnen een paar seconden een aantal mannen langs de verschansing. Ook zij groetten en de ...

... vlag ging kort omlaag en weer omhoog. Ferry liet de scheepshoorn nog een keer loeien. We beëindigden de groet en gingen zwaaien. Wij dachten dat de ceremonie afgelopen was, maar Zr. Ms. Holland maakte een wijde draai en haalde ons in. Op nog geen honderd meter voer het schip langszij. Vanaf de brug kwam een stem. “Ahoy Damen… Wij komen net terug uit de golf van Somalië. Vier maanden op anti-piraterij missie geweest. Dank voor deze mooie geste en behouden vaart!” Op de brugvleugel kwamen een paar man naar buiten die zwaaiden en foto’s maakten. Ongetwijfeld van onze vlag. Na nog een stoot op de scheepshoorn verminderde Zr. Ms. Holland vaart en draaide achter ons langs en ging weer op koers naar Den Helder. “Nou, die hebben iets om over te praten…”

Ik grinnikte en liep de brug op. “Mooie stunt, Ferry.” Hij knikte. “Ik wist dat zij vandaag terug zouden komen. Ik heb zelf in de golf van Oman gevaren en ben eens bijna geënterd door een stelletje echte piraten. Dan sta je niet te lachen. Gelukkig kregen we bijtijds hulp van een heli van de Marine. Vandaar dit gebaar. Dat jullie die vlag mee hebben was de kers op de taart!”

De terugtocht verliep rustig. Eenmaal tussen de pieren van Hoek van Holland ging de vaart er uit; met een rustig gangetje van 8 knopen voeren we in oostelijke richting. De koffie konden we nu gewoon staand aan dek drinken. En om 14:15 legden we aan in Gorinchem. Ik liep even naar het kantoor van Allard en vertelde hem dat ik nog wat dingen was tegengekomen ...