1. De Gezusters Santegoed - 23


    Datum: 8-3-2021, Categorieën: Romantisch Auteur: Maxine, Bron: Opwindend

    ... ouders. Ik bel maandag je moeder op en vraag dan hoe het gegaan is.’
    
    Ik zie Joey driftig knikken. ‘Ik beloof echt, dat ik me goed zal gedragen!’
    
    Wat later rijd ik met mijn wagen zijn straat in. Ik zie enkele mensen de wagen nakijken, een van de leukere dingen, van zo’n wagen rijden. Ik zet Joey af bij zijn huis, en help hem zijn weekendtas uit de koffer te pakken. Zijn moeder komt al naar buiten om Joey te begroeten, evenals zijn broer en zus. Nadat Joey ze allemaal omhelst heeft, komt de vrouw naar mij toe. ‘Mijn man laat zich excuseren. Hij moest werken. Maar ik zie, dat u uitstekend voor Joey gezorgd heeft. Hij lijkt nu groter en sterker! En hij lijkt zo vrolijk, zo ken ik hem amper!’
    
    ‘De verandering van omgeving heeft hem echt goed gedaan. En hij traint nu regelmatig met me mee, als ik ga kickboksen. En Joey heeft wel wat talent. Hij heeft goede reflexen. En daarbij doet hij nu drie keer per week een uur hardlopen. Dat heeft er wel voor gezorgd, dat hij nu een stuk betere conditie heeft, dan voorheen. En hij heeft nu een weekendbaan, waar hij straks ook mag stagelopen. Dus ja, het gaat echt goed met hem.’
    
    De vrouw hoort het allemaal glimlachend aan. ‘Ik ben blij, dat Joey bij u in zulke goede handen is. Dit is meer, dan ik ooit voor hem kon hopen.’
    
    ‘U zal nog wel wat meer veranderingen aan Joey opmerken, mevrouw.’
    
    ‘Alsjeblieft geen mevrouw. Ik ben gewoon Ylke.’
    
    ‘Dan moet u ook gewoon ophouden met me u te noemen. Ik ben gewoon je, of John.’
    
    De ...
    ... vrouw glimlacht. ‘Drinkt u een kopje koffie?’
    
    Ik kijk Chantal aan. Ik weet, dat ze graag naar haar ouders wil, maar ze knikt toch. Het is belangrijk, dat we even met de moeder van Joey praten.
    
    Even later zitten we in de wat povere woning, waar de vrouw woont.
    
    ‘U moet maar even niet op de rommel letten. De kinderen hebben hun speelgoed niet opgeruimd en ik was nog niet klaar met de was.’
    
    ‘Dat geeft niets. We zijn wel wat gewend.’
    
    De vrouw zet koffie en terwijl we daarop wachten, vraagt de vrouw ons uit over Joey, die ook mee aan tafel is komen zitten. We hebben tot dan nog niets verteld over het feit, dat Joey nu een vriendinnetje heeft. Maar die vraag stelt Ylke zelf aan haar zoon.
    
    ‘En, vertel eens, Joey. Nog geen leuk meisje gevonden, daar in Echt?’
    
    Joey bloost plotseling heftig, zijn kop is vuurrood. Zijn moeder kijkt verbaasd.
    
    ‘Ik neem aan, dat dit een ja is. Kom, vertel me er eens over. Je vader is er voorlopig nog niet! En ik zal hem er niets over vertellen.’
    
    Joey kijkt eens rond en zegt: ‘Niet waar Ruud en Sanne bij zijn, mam.’
    
    Ylke knikt begrijpend. Ze zegt tegen haar kinderen: ‘Gaan jullie maar even buiten spelen. Mam moet even met deze mensen praten.’
    
    Braaf knikken de kinderen en lopen naar buiten heen.
    
    Ylke zegt dan tegen Joey: ‘Nou vertel eens! Hoe heet ze?’
    
    ‘Ze heet Veerle, en ze is de dochter van de man, waar ik kickboks training van krijg. Ze is echt heel erg mooi en heel erg lief!’
    
    ‘O, kijk eens aan. Heb je geen foto van ...
«1234...19»