Kom je? - Sex Verhalen

Kom je?

... beweging met belangstelling volgde en wellicht zou hij er een opmerking over hebben gemaakt als Tina op dat moment niet terug was gekomen. Ze gaf me het glas wijn en voor zichzelf en haar man schonk ze nog eens bij.

“Op jullie gezondheid,” zei Jack, “het gebeurt hoogst zelden dat ik twee zulke mooie dames voor mij alleen heb.”

Hij maakte het aloude gebaar van bewondering en Tina en ik lachten hartelijk om zijn puberachtig grapje. Jack keek verongelijkt en leek niet van plan om dat zomaar te laten gebeuren.

“Ik begrijp die man van jou soms niet, Elly. Wat zoekt hij in den vreemde als je thuis alles hebt wat je hartje begeerd?”

“Moet je hem horen,” lachte Tina. “Alsof hij zelf tekort komt.”

“Dat niet, lieve echtgenote van me,” klonk hij plots plechtig, “maar soms vraag ik me wel af wat voor leuke dames hij onderweg allemaal ontmoet.”

“Ja ja, dat zal wel,” antwoordde ik, goed wetend dat hij me zat te plagen. “Kijk eens hoe mooi de kinderen zitten te spelen,” probeerde ik de aandacht te verleggen.

“Ja,” zei Tina, “Jacks idee om een zandbak te plaatsen, is een schot in de roos. Als het mooi weer is zitten ze daar altijd en hoeven we nauwelijks naar hen om te zien”.

“Héhé,” bracht Jack in, “nu werd het eens een leuk gesprek en meteen gaan de dames van onderwerp veranderen.”

“Ach man, zeur niet,” reageerde Tina. “Schenk ons liever nog eens in en kijk dan maar eens of de barbecue al op temperatuur is.”

Zodra haar man weg was, stond ook zij op om in huis ...

... de nodige spullen klaar te zetten. Alleen op het terras was ook maar niets en dus liep ik tot bij Jack. Hij stond de houtskool bij te vullen en op te poken. Hij zag me pas toen ik vlak naast hem stond. Glimlachend legde hij een arm om mijn schouder.

“Zijn we nog altijd goede maatjes, Elly?”

“Natuurlijk,” lachte ik terug, goed wetend waar dit op sloeg. Ik wist al langer dat hij meer voor me voelde dan louter vriendschap en eerlijk gezegd was dat andersom ook zo. In een onbewaakt moment, uiteraard met Tina ver uit de buurt, hadden we het daar een keertje over gehad. Allebei wisten we maar al te goed dat we daar niet aan mochten toegeven en van mijn kant uit was ik dat zeker ook niet van plan. Jack en Tina hadden zo’n mooi gezinnetje, daar wilde ik niet tussenkomen.

“Misschien later,” had ik geantwoord.

“Ja, later!” had Jack gegrapt, “later als we oud en versleten zijn.”

Daarna had hij, helemaal in de lijn van het nogal intieme gesprek, gevraagd of hij me een flinke knuffel mocht geven. Daar had ik geen bezwaar tegen gemaakt en het was fijn geweest om zijn sterke armen om me heen te voelen. Of het aan hem lag of aan mij, dat weet ik niet, maar de stevige knuffel had geleid tot een zoen. Een heuse tongzoen, lang uitgesponnen en heel opwindend.

Ondertussen waren we een paar jaar verder en gelukkig had die kus op geen enkele manier een vervolg gekregen. We spraken er trouwens ook nooit meer over, maar soms kon het gebeuren dat wanneer ik met Tina zat te praten, ik ...