Engelenkeeltje - Sex Verhalen

Engelenkeeltje

... dicht en bleef even in de frisse avondwind staan. Ik was niet fier op mezelf. Zelfs de witte maan leek me scheef te bekijken. Het liefst was ik in mijn auto gestapt en weggereden! Maar toen hoorde ik het koor…!. Het had op mij het effect van een sirenenzang. Ik had geen keuze meer. Ik werk naar binnengetrokken… Geen tien paarden hadden me kunnen tegenhouden!

Natuurlijk zat het overvol. Ik moest, net zoals tientallen anderen, recht staan achteraan in de kleine kerk. Ik wrong me tussen de menigte, maar raakte niet voorbij een van de pilaren. Ik kon het koor niet zien, maar de klank was perfect. Gregoriaans is voor de kerk geschreven. Je moet het in de kerk beluisteren. Daar kregen de stemmen alle ruimte die ze nodig hadden en konden ze langzaam opstijgen en zich nestelen in de nok. Ik sloot mijn ogen en luisterde naar het koor. Ik was weer een onschuldig kind. Plots maakte een meisjesstem zich los uit de koorzang. Zoals een vogel uit een zwerm. Bijna ongemerkt. De stem ging langzaam omhoog. Steeds hoger en hoger totdat alleen zij nog hoorbaar was en al het andere naar de achtergrond verdween. Er was geen zwerm meer in de lucht. Alleen die éne vogel, die ene kleine stip in de blauwe lucht. Die stem trok me mee omhoog, uit de dicht opeengepakte groep mensen waarin ik geplet stond. Plots was ook ik alleen en begon ik te zweven. Samen met de stem klom ik naar boven. Naar de nok van de kerk. En nog hoger. Door het dak gingen we samen. Hoog in de hemel. Ik keek ...

... uit over de wereld en zag dat alles goed was zoals het was. Voorzichtig zette de stem me opnieuw op de grond. Ik voelde me gezuiverd. Bevrijd. Verlost van de last van het bestaan...

Wie was die sirene? Die stem die me de schoonheid van de wereld van bovenaf had laten zien? Ik wilde achter die enorme pilaar uit om het meisje te zien wier stem me zo betoverd en zo ontroerd had. Tot groot ongenoegen van de andere kerkgangers wrong ik me ruw en met veel ellebogenwerk naar voren. Eindelijk zag ik het koor. Mijn mond viel open…! Daar stond ze…! Met haar blonde haren. In haar rode kleed. Met haar witte volle tieten die zacht op en neer gingen in haar uitdagende decolleté. Engelenkeeltje! Ik kon mijn ogen niet geloven. Uit het keeltje dat daarnet… kwam nu de stem van een engel uit het paradijs! Ik zag gespannen bleke hals, haar trillende rode lippen en haar ogen waarin de kaarsen schitterden. Ze was in pure extase. Ze keek alleen maar naar de statige grijzende man die met gesloten ogen voor het koor stond en met een toverstokje in zijn hand langzaam golvende bewegingen maakte met zijn armen… Ze zweefden beiden samen tot in de nok van de kerk!

Ik had genoeg gezien. Ik heb me door de boze menigte een weg naar buiten gewrongen. Terwijl ik naar mijn wagen liep, hoorde ik Rita’s stem opnieuw opstijgen, ongetwijfeld gesmeerd door het zaad van Steven! Op de terugweg heb ik me ondergedompeld in heavy metal. Ik had behoefte om opnieuw met mijn voeten op de grond staan!