Getuigenis van een dé- evangelisatie 8 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 8

... home-cooked maaltijd.

Gespannen belde ik die middag aan. Eigenlijk was dit de eerste samenkomst van Irma, Ellen en mij die geen direct voortvloeisel was uit ons recente avontuur.

Het is Ellen die de deur opent en de grote bos bloemen, die ik eigenlijk voor haar moeder had bedoelt, dankend van mij aanneemt. Nadat ik mijn jas heb opgehangen volg ik mijn achternicht naar de keuken waar Irma gebukt voor de oven staat. "Hmm, hij moet toch zeker nog 10 minuten."

Ondanks de schort die zij voorheeft wordt ik getroffen door de charmante verschijning van mijn tante. "Oh jongen, daar ben je al. Laat me je kussen." Zij neemt mij losjes in haar armen en kust, zeer tegen mijn verwachting in, de lucht links en rechts van mijn wangen. Hierdoor uit het veld geslagen neem ik plaats aan de feestelijk gedekte keukentafel. "Mag ik je al een glaasje wijn inschenken?" Ik kijk Ellen aan. "Èh, ja… Doe maar een halfje. Ik ben met de auto." Dit keer geen uitnodiging om dan toch maar te blijven slapen. Mijn uitgebreide bad en de aansluitende zorgvuldige scheerbeurt had ik me blijkbaar kunnen besparen. Op het moment dat Ellen de wijn inschenkt is Irma met de rug naar mij toegekeerd, al weer druk met de potten en pannen op het fornuis. Ik bekijk mijn achternicht eens goed. Ondanks dat zij veel gelijkenis toont met haar moeder is er een wereld van verschil. Hierbij is het zeker niet het laagje vet dat het verschil maakt. Het lijkt wel of zij niet in staat is haar vrouwelijkheid in een goed ...

... daglicht te zetten. Haar kleding is niet alleen oubollig maar mist, al was het ook maar één enkel detail, dat haar figuur, kan accentueren. Haar haren zijn dit keer weliswaar gewassen, maar het ontbreekt aan een coupe die haar gezicht omlijst en ondersteund. Zelfs mijn mannen werkhanden zijn beter verzorgd dan de hare. Haar nagels zijn onregelmatig van vorm en slecht geknipt.

"Proost je even mee Mama?" Met een verhit maar verder nietszeggend gezicht draait Irma zich om en neemt een glas van haar dochter aan. "Op betere tijden."

Nog voordat ik kan opstaan om mee te klinken heeft zij haar glas op tafel gezet en zich weer omgedraaid naar het aanrecht. Ellen op haar beurt gaat tegenover mij zitten als ware zij net als mij als gast aangeschoven. Zij drinkt haar glas in één teug leeg en kijkt me strak aan. Mijn blik valt op de bloemen die zij blijkbaar gewoon op het aanrecht heeft gelegd. Ik sta op. "Zal ik de bloemen dan meer even in een vaas zetten?" "Nee John, laat toch. Dat kan mama veel beter. Ik ben daar ook niet goed in. Jacob, had het namelijk niet zo met bloemen, moet je weten. De enige bloemen die ik gedurende m'n huwelijk heb gezien is dat nietige boeketje tijdens de plechtigheid." Vervolgens begint zij een relaas over de problemen waarvoor zij zich geplaatst ziet. Het feit dat zij op huwelijks voorwaarden was getrouwd en dat het huis dat zij bewoonden feitelijk van de apostolische gemeenschap was. Zij bezat niet meer dan het beetje kleding dat zij onder begeleiding van ...