Getuigenis van een dé- evangelisatie 8 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 8

... zitten en staart naar het midden van de tafel. Dat klopt Ellen. Daar heb ik niet van terug. Ik heb er niet van terug, dat ik wordt vergeleken een pikloze psychopaat. Ik heb er nog minder van terug dat, " ik spreek nadrukkelijk in de richting van mijn Tante "…mijn liefde als geveinsd wordt ervaren." "Wij vrouwen hebben je door John Derks." "Dat waag ik te betwijfelen Ellen. Ik heb in dit huis overigens nog maar één vrouw ontmoet. En die heet zeker niet Ellen. "Ik zie dat ik met mijn laatste opmerking een gevoelige snaar heb geraakt en sta op. "Ik ga dan maar, voordat ik dingen zeg waar ik spijt van krijg."

Terwijl ik de gang instap hoor ik Irma. "John wacht even alsjeblieft." Ik draai me om en zie tranen in haar ogen. "Sorry Irma… Dit gevecht ga ik niet aan. Je hebt mijn nummer en je weet waar ik woon. "Nog voordat ik de deur achter mij dichttrek hoor ik Ellen met een dikke tong krijsen. "Wat zit je nou te janken? Ik zei 't je toch.. Het zijn allemaal lafaards en willen alleen dat éne…"

Terwijl ik terug naar huis rij, kan ik mijn tranen niet bedwingen. Pas na een paar borrels lukt het me, mijn gevoelens deels te analyseren. Het is een mix van, verdriet, machteloze boosheid en zelfbeklag die mijn gevoelens in een achtbaan zetten. Zat mijn achternicht er echt zo ver naast? Was de liefde voor Irma wel zo oprecht als ik dacht of was deze toch eerder pikgedreven?

"Ben ik echt zo Annie? Ben ik een piemelgedreven ouwe zak met maar één doel. De vrouwen in mijn leven zo snel ...

... als mogelijk aan mijn pik te rijgen?" Mijn vriendin en huishoudster kijkt me over haar koffie meewarig lachend aan. "Die halve fles whisky was echt te veel voor je Jongen… " Ze legt haar handen op de mijne. "De John die ik ken… Onze baas, maar ook onze vriend.. Is allesbehalve, hoe zei je ook weer… , pikgedreven! Nou weet ik wel dat ik niet bepaald jou ideale jachtbuit ben. Maar ook van onze jonge stagiaire, noch van de soms eenzame vrouwelijk clientèle hebben ik of mijn Henry ooit een onvertogen woord gehoord."

"Wil je echt weten wat ik denk?" Ik knik en neem nog een slok koffie. "Je lieve tante is gevangen in haar schuldgevoel. Zoals zo veel ouders is zij bang te hebben gefaald bij de opvoeding van haar dochter. Zij wil het goed maken." "Maar hoe verklaar je het bizarre en onhebbelijke gedrag van Ellen?" "Hmm Ja… Ik heb natuurlijk niet de intelligentie, noch de scholing die jou Ria had… Maar ik denk… Ik denk dat zij nog steeds doordrenkt is door haar geloof. Dat is geen jasje dat je zo maar effè uittrekt. Dat geloof beperkt haar om open om te gaan met liefde en seksualiteit van zichzelf maar ook van de mensen die dichtbij haar staan." Ik laat de woorden van Annie door mijn nog licht benevelde brein wegen en voel een glimlach opkomen. "Hoe kom je aan al die wijsheden?" "Gewoon boerenverstand Jongen." "M.. maar hoe?" "Ze lacht haar witte tanden bloot en schudt haar hoofd. "Hoe jij je tante en achternichtje kunt veroveren?" Ik schudt mijn hoofd "Mijn tante… Ellen doet me ...