Getuigenis van een dé- evangelisatie 7 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 7

... mijn telefoon. Op het moment dat ik het nummer van Irma in het display zie maakt mijn hart een vreugdesprongetje. "Met John.' 'Hallo John, met je tante. Ellen zei dat ik je terug moest bellen?' Haar afstandelijke matte stem maakt dat ik stil val. 'Ben je daar nog?' 'Èh ja… Ik; ik begrijp 't niet.' 'Wat valt er te begrijpen John? Ik was fout en jij ook. Jij en ik, wij mogen niet samen komen. Ik ben Ellen's moeder en 't wordt tijd dat ik mij daarna gedraag. Zij heeft mijn hulp nodig en die zal ze eindelijk krijgen. Ik zal haar het thuis geven dat ze nooit heeft ervaren.' "Daar zeg je wat Irma, Ellen heeft dat niet ervà..' 'Geen discussie John. Ik zou het op prijs stellen als jij ons met rust laat en niet zou dreigen. ' 'Ik heb niet gedreigd Ir..' 'Volgens Ellen wel .' 'Volgens Ellen..' túúúúút… Ze heeft blijkbaar opgelegd.'

Nog terwijl ik nadenk over hetgeen mij net is overkomen hoor ik de ping uit mijn oven. Ik haal de pizza eruit en besluit om deze alleenstaanden maaltijd te laten vergezellen door een goed glas wijn. De pizza, noch de wijn zijn in staat om mijn apathie te doorbreken. Met een tweede glas zak ik in mijn fauteuil en zet de tv aan. Hoe hard ik mijn hersenen ook pijnig. Ik kan niet begrijpen waar het is misgegaan. Ik kan mij Irma niet anders herinneren als een liefdevolle en zorgzame moeder. Dat het Ellen niet gelukt is zich met deze liefde te vereenzelvigen is meer iets van haar dan van Irma. Daar waar scheidingskinderen hun moeder vaak verwijten te weinig te ...

... hebben geïnvesteerd in het behouden van de relatie, verwijt Ellen haar moeder in feite de ontrouw van haar vader. Zelfs voor het feit dat ik meer in haar moeder zie dan in haar, treft Irma de blaam. De wijn doet zijn werk…

Hoe oud was Ellen toen eigenlijk? Vijftien? … Ik loop naar de zolder. Geobsedeerd ga ik op zoek naar de fotoalbums uit mijn jeugd. Ik wil het al bijna opgeven als mijn oog op een stoffig stalen koffertje valt. God ja, ik ben aan 't zoeken naar fotoalbums maar in mijn jeugd maakten mijn vader en ik bijna uitsluitend dia's. Jaren na het overlijden van mijn vader had ik uit veel nietszeggende kiekjes juist die dia's met persoonlijke herinneringswaarde uitgezocht en in dit koffertje opgeborgen. In dezelfde kast als het koffertje vind ik onder een plastic hoes het dia projectie apparaat.

Het is al ruim na negen uur als de eerste geprojecteerde plaatjes op de witgestuukte muur worden geprojecteerd. Wanneer ik de derde slede in het apparaat schuif zie ik al bij de eerst projectie een groepsfoto van de gezamenlijke vakantie. Waar ik de andere dia's in sneltempo had doorgeklikt neem ik nu de tijd. Ik schenk mijn glas opnieuw vol, neem 'n forse slok en projecteer de volgende dia. Het blijkt een foto van mijn moeder samen met tante Irma. Moeder in badpak en tante Irma in een bikini. Nu pas zie ik dat mijn moeder, al was ze wat gevulder dan tante, objectief gezien, een mooie vrouw was. Maar toch, afgezet tegen tante Irma, was zij ook toen al een grijze muis. Ik ...