Getuigenis van een dé- evangelisatie 7 - Sex Verhalen

Getuigenis van een dé- evangelisatie 7

Hoofdstuk 7 - Ontvoerd en ontzet

Achteraf wist ik niet hoe ik thuis en later in bed was gekomen.

Feit is dat ik, als ik de volgende morgen wakker word, een fikse kater heb. In de woonkamer op de salontafel staan twee lege wijnflessen. Op de automatische piloot ruim ik een beetje op om mij kort daarna te vluchten in administratief werk .

Pas als ik 's middags vanuit mijn kantoortje naar de woonkamer ga valt de eenzaamheid als een donkere deken over mij. Nooit sinds het overlijden van Ria had ik mij nog zo alleen gevoeld. Ik begin onbedaarlijk te huilen en moet mij ervan weerhouden om geen troost te zoeken in de nog halfvolle fles whisky uit mijn drankkast.

Nadat ik met tegenzin een paar crackers heb gegeten besluit ik mijn fietskloffie aan te trekken. Als ik drie uur en dik 70 kilometer later mijn fiets ophang in de loods is het besef tot mij doorgedrongen dat ik de regie voor mijn geluk in eigen hand moet nemen. In feite was het toeval dat ik weer in contact was gekomen met tante Irma. Had zij geen opening geboden dan was waarschijnlijk niets gebeurt. Alles overdenkende was ik ook tot het besef gekomen dat het in feite Ria was geweest die aan de basis had gestaan van ons huwelijks geluk. Zij was het die mij in die disco had aangesproken, nadat ik haar al meerdere zaterdagen schaapachtig had aangestaard. Ik was te bang geweest om haar aan te spreken. Zo'n mooie meid, die ook nog eens gestudeerd had, zo wist ik van vrienden. Wat zou die klasse vrouw van een ...

... verwarmingsmonteurtje in loondienst willen? Niet dat zij mij dat ooit had laten merken, toch voelde ik me steeds de mindere. Het was waarschijnlijk daarom dat ik accepteerde dat zij de regie had in ons, achteraf gezien, wat beperkte liefdesleven. Het is niet zo dat ik tekort ben gekomen maar seks om de seks was nooit haar, dus ook niet mijn ding geweest. Het was ook Ria die mij, nadat ik mij in toenemende mate ergerde aan mijn baas, had gestimuleerd om voor mezelf te beginnen. Als zij me niet met raad en daad terzijde had gestaan, had ik mijn eigen bedrijf, mijn huidige trots, nooit gehad.

Nadat ik heb gedoucht pak ik de telefoon en kies Irma's nummer. 'Met Ellen… Jacob ben jij dat?' 'Nee Ellen, met John. Ik zou graag je moeder spreken.' 'Èh … dat kan niet. Ze ligt nu net te slapen. Ze heeft erg veel verdriet van wat er is gebeurt. Ik heb haar beloofd haar niet meer alleen te laten. Ik ga bij mijn man weg om voor haar te zorgen.' 'Sorry Ellen. Maar ik heb niet het gevoel dat ze jou hulp nodig heeft. Het is mijns inziens eerder zo dat…' 'Jou gevoel! Jou inzicht! Jij bent net als alle andere mannen. Een Goddeloos en pikgestuurd wezen. Het zal niet lang meer duren voordat mama dat ook gaat inzien, bovendien…' 'Ellen! Als ik vanavond niet door Irma wordt teruggebeld dan sta ik morgen op de stoep.' 'Dan bel ik de politie.' 'De politie Ellen? Niet een van je aartsengelen? In Dat geval, tot morgen achternicht.'

Een uur later, ik heb net een diepvries pizza in de oven geschoven , gaat ...