1. Waarom Zij? - 1


    Datum: 1-9-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... En dan vrijdag vrij en altijd een lang weekend. De vrijdag avond kwam ze dan altijd langs. Dat was onze avond. Soms zagen we elkaar ook wel op andere dagen, maar de vrijdag was heilig. Meestal Game of Thrones. Vaak oude afleveringen. Gewoon alles door elkaar. We hadden zo onze en eigen favorieten. Soms een filmpje, soms een andere serie. Ik woonde op 3 hoog aan de dijk. En over de dijk konden we net de rivier zien als we een keertje buiten zaten. Als het lekker weer was, deden we dat ook nog weleens. Dan genoot ik nog het meest van haar. Dan waren we gewoon samen. Ze was ook graag buiten. En zeker als het dan een warme en zwoele dag geweest was, kwam ze graag bij mij op het balkon zitten in een of ander prachtig zomerjurkje wat mij dan weer helemaal dol maakte. Met name licht roze stond haar goed. Maar eigenlijk stond alles haar goed. Dat er dan kersjes op afgebeeld waren droeg alleen maar bij aan de onschuld die ik haar nog altijd gaf. ,,Je moet weer een keertje mee.’’ Zei ze bijna elke vrijdagavond wel, en nu dus ook weer. ,,Ik weet dat je ze niet aardig vind, maar ze zijn veranderd. Echt waar. En Ruben komt ook. Dus je bent echt niet de enige jongen meer.’’ Zei ze dan deze keer. Alsof ik zo blij was dat Ruben kwam. Die kwam haar namelijk vanavond ook ophalen. ,,Je wilt toch niet alleen blijven?’’ Had ze er deze keer aan toegevoegd. Ik vond het nogal brutaal van haar om dit weer te stellen. En ik keek haar dan ook wat ondankbaar aan. ,,Je weet wat ik bedoel.’’ Maakte ze er ...
    ... dan van, en ze lachte het dan voorzichtig weg, waardoor ik het haar ook niet kwalijk kon nemen. Haar lach was betoverend. ,,Ik ben gewoon niet zo van het uitgaan. Dat weet je.’’ Bracht ik dan weer als excuusje op. ,,Weet ik. Maar deze keer is het anders.’’ Ging ze nu door. Ze stond op en draaide frivool mijn kant op. haar jurkje draaide een fractie van een seconde later mee en zo werden haar al blote benen nog net iets bloter. Voor een fractie van een seconde. Maar ik zag het. ,,En waarom is het deze keer anders?’’ Vroeg ik haar nog dromend en starende naar haar benen. Ze zag het niet eens. ,,Omdat…’’ En ze hield even in. ,,Ik iemand ken die je leuk vind.’’ Zei ze toen enthousiast en kinderlijk schoot ze in de lach van spanning. Aandoenlijk was ze dan ook nog eens. Maar ze had m’n interesse natuurlijk wel te pakken. Want ook al was zij de enige die telde, was het toch leuk om te horen. ,,Wie dan?’’ Vroeg ik dan ook nieuwsgierig. Ze gniffelde er even gemeen over. ,,Dan moet je mee.’’ Zei ze namelijk en het pesten was begonnen. Wat ze goed kon, omdat ik het goed toeliet. Ik vond het heerlijk om door haar gepest te worden. Het was dan ook meer plagen dan pesten. Ze was te lief om iemand te pesten. Maar ik draaide met m’n ogen en gaf zowaar toe. ,,Maar als ik het niets vind, ga ik weer naar huis.’’ Zei ik haar wel wat ongepast. ,,Je doet maar.’’ Lachte ze dan en ze ging weer zitten. Haar avond kon al niet meer stuk. Mijn avond ging nog stuk. We zouden morgen dan uitgaan. Ik had ...
Β«1...345...37Β»