1. Waarom Zij? - 1


    Datum: 1-9-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Jefferson, Bron: Opwindend

    ... dat dan wat je wilt?’’ Vroeg ik dan nog, en moest nog een keer slikken waarbij ik m’n ogen liet afzakken naar haar perfecte kleine borsten. Maar ze zuchtte. ,,Ik weet het niet.’’ Zei ze dan en ze liet zich alweer zakken. Godver… Dacht ik ergens toch wel. ,,Je houdt hoe dan ook van me, niet?’’ Vroeg ze toen een beetje gemeen, waar ik nog serieus op wilde antwoorden. Maar toen ze dat zag, begon ze te lachen. ,,Ik wil graag overnieuw beginnen. Met jou, met m’n leven. Dingen anders doen. Maar niet gehaast. Niet na zo’n avond als gisteren.’’ Zei ze toen duidelijk. Ze was denk ik al een tijdje wakker, want ze leek er over nagedacht te hebben. ,,Vind je dat goed?’’ Vroeg ze me dan nog lief. Ik knikte en glimlachte wat verlegen naar haar. ,,Dat lijkt me een goed plan. Geen gekke dingen meer?’’ Vroeg ik haar nog wel. ,,Nee, voorlopig geen gekke dingen meer.’’ Zei ze dan en ze kroop op me af en kuste me toen wel, wat toch een beetje overhaast overkwam op mij. Alsnog. Maar het was kort en lief en zacht. Het was dus goed. Daarna stond ze op met de deken om haar zij en liep ze naar de kamer en kwam ze niet veel later in haar ondergoed m’n kamer weer binnen gelopen waar ze uit m’n kast wat kleren trok en zich daarin hulde in het vervolg. Alsof er niets gebeurd was. Alsof het zo normaal was dat ze zo door m’n kamer liep terwijl ik toekeek. Klaarblijkelijk wel. En ik ging niet protesteren nu. Al wist ik niet wat de toekomst ging brengen, had ik het idee dat het ergste er misschien wel opzat nu. En als ik haar nu wel goed wist af te lezen, kreeg ik het idee dat ze er al een stuk positiever tegen aan keek. En haar poging tot… was geen poging tot. Dat had ze gisteren in de auto onderweg naar huis al toegegeven. Ik wist niet of ik het moest geloven, maar ze gaf op een rare manier toe dat het een roep was om aandacht. Maar alles was raar gisteren. Ik had er dan ook niet wakker van gelegen en was gewoon blij dat ik haar in m’n armen had. voor m’n gevoel begon het nu pas.
«12...34353637»