Mini - 6 - Sex Verhalen

Mini - 6

... schudde haar hoofd. “Nee. Ik had geen zin om daar als de vrouwelijke variant van de verloren zoon met hangende pootjes weer aan te komen. Eerst mijn leven weer op orde brengen en daarna zien we wel weer.”

Ik schudde mijn hoofd. “Ik snap het, maar begrijp je dat zij waarschijnlijk zwaar in de rats zitten om jou?” Ze kroop dichter tegen me aan. “Ja…. Maar ik vind het zo moeilijk! Hoe moet ik daar aankomen? Hallo, ik ben er weer, en nu in m’n eentje? Kunnen we weer lief tegen elkaar zijn, zoals vroeger? Ik…ik ben zó bang dat ik het voorgoed verprutst heb… ik dúrf het niet!”

Haar schouders schokten en ze begroef haar hoofd in haar handen. Ik dacht even na en draaide haar gezicht naar me toe. Tranen stroomden over haar wangen. “Lieve Joline, we kunnen ook samen gaan. Dat wil zeggen: als jij met mij verder wilt…” Ze glimlachte mat, door haar tranen heen. “Natúúrlijk wil ik met je verder. De rest van mijn leven.” De laatste zin kwam er heel zachtjes uit en ze keek me aan. “Wil jij dat ook?”

Ik kuste haar. “Ja, ik wil met jou verder. Je bent een prachtvrouw die ik heel graag naast me wil hebben.” Ze wreef zich tegen me aan; ik voelde haar borsten. “Wil je me dan nu meenemen naar je slaapkamer?”

Ik schudde mijn hoofd. “Nee, nog niet. Ik wil deze avond speciaal maken. En daarvoor hebben we nog wat te doen.” Ze keek me vragend aan. “Jouw ouders… Je moet het ze vertellen van ons. Geen uitstelgedrag meer. Bel ze op en vraag of je morgen langs mag komen. Ik ga met je mee en ...

... samen gaan we de relatie tussen jou en jouw ouders in orde maken. Als ik daaraan mee kan helpen, doe ik dat; als je liever alleen gaat, breng ik je weg en haal ik je op. Ik voel dat je hier heel erg tegenop ziet, maar ik denk dat je het moét doen om weer helemaal gelukkig te zijn.”

Ze keek een tijdje zwijgend voor zich uit, keek me toen aan en zei: “Wat ben jij een prachtvent. Je kent m’n ouders niet, maar je denkt nu al aan ze…” Ik schudde mijn hoofd. “Niet aan hen, maar aan jou en indirect ook aan mezelf. Het zit je dwars, het vreet aan je, je houdt van ze, je wilt het weer goedmaken met hen, maar je ziet er heel erg tegenop. Als ik je daarbij kan helpen doe ik dat. Om jou gelukkiger te maken, en mezelf ook.” Ze zuchtte diep. “Oké, dan ga ik ze nu bellen… Help me!”

Ik pakte haar tasje van tafel. Ze nam haar telefoon er uit, zette hem op de speaker en belde. “Boogers.” hoorde ik een stem zeggen. “Dag papa, met Jo…” Meer zei ze niet. Ook aan de andere kant was het even stil.

“Jo? Meisje, lieverd, ben jij dat?” Joline barstte wéér in tranen uit en ik pakte de telefoon van haar over.

“Meneer Boogers, u spreekt nu met Kees Jonkman, een goeie vriend van uw dochter. Joline is momenteel bij mij. Ze wil graag morgen naar u toekomen om dingen uit te praten. Komt dat gelegen?”

“Kees? Ik ken geen Kees. Wie bent u?” De stem klonk bars.

“Zoals ik al zei: ik ben een goeie vriend van uw dochter. Ze heeft mij verteld wat er is gebeurd tussen haar en u en ze wil heel graag dat ...