Over de grens - Sex Verhalen

Over de grens

... deel twee, het quasi-ongegeneerd met haar natte jeans door de stad paraderen, ontbrak het haar na de onverwachte ontmoeting met een bekende aan moed. En toch zou ze op zeker moment de relatieve veiligheid van het pashokje moeten verlaten.

Susan keek naar de kleren die ze zojuist in haar haast van het rek had gerukt. Er zat een witte broek bij in ongeveer haar maat. Als ze die zou aantrekken, zou ze haar schuilplaats droog kunnen verlaten! Staand op één been, zich aan de zijwand vasthoudend om niet uit te glijden, trok ze voorzichtig haar schoenen uit. Daarna begon ze te trekken aan de hinderlijk aan haar huid klevende pijpen van haar drijfnatte spijkerbroek.

Even later stond Susan voor de paskamerspiegel met niets anders aan haar lijf dan haar witte beha en zwarte honkbalpet. Omdat haar t-shirt aan de onderkant natte plekken had vertoond, had ze hem maar gebruikt om haar klamme benen af te drogen en het plasje onder haar voeten weg te werken. Nu lag het als een vodje bij de rest van haar natte kleren, op de grote witte kubus in de hoek van de paskamer. Het idee dat slechts een lullig gordijntje haar blote billen afschermden van de boze buitenwereld was zinnenprikkelend, maar Susan had niet de rust om ervan te genieten. Hoewel de grootste druk even van de ketel was, moest ze nog altijd nodig naar de wc. Snel stapte ze in de witte broek. Hoewel hij rond haar kruis wat strak zat, kreeg ze hem gemakkelijk dicht. Snel schoot ze ook het donkerblauwe topje aan dat ze het ...

... beste bij de broek vond passen. Het zag er in de spiegel niet eens onaardig uit. Ze stapte in haar vochtige gympen.

Met een mengeling van opwinding en schaamte keek ze naar het natte hoopje kleren op de kubus. Waar moest ze die in vredesnaam laten? Ze had geen tas bij zich om ze ongezien in mee te smokkelen. Ze zag geen andere mogelijkheid dan ze in de kleedkamer achter te laten. Ze schoof het houten zitblok een eindje van de kant, en propte haar doorweekte kleren er achter. Toen verliet ze haastig de paskamer.

Het liefst had ze eerst haar overspannen blaas ontlast, maar de file voor de damestoiletten bleek nog steeds niet te zijn opgelost. Susan voelde zich in het warenhuis te slecht op haar gemak om twee wachtrijen te trotseren. Stijf van de spanning sloot ze daarom maar direct aan in de rij voor de kassa. Terwijl ze een logische verklaring bedacht voor het feit dat ze de af te rekenen kleren al aan had, hield ze van achter haar zonnebril angstvallig de hoek van de kleedkamers in de gaten. Hoe lang zou het duren voordat iemand zou ontdekken wat daar was gebeurd?

Het schoot niet erg op. De mensen voor haar leken uitgerekend vandaag hun complete garderobe te hebben vervangen. Het vriendelijke winkelpersoneel nam alle tijd om de grote stapels aankopen netjes op te vouwen alvorens ze in grote plastic tassen te schuiven. Hoewel ze nog niet was begonnen te druppelen, bekroop Susan opnieuw het angstige gevoel dat ze haar plas niet lang meer zou kunnen ophouden. Ze voelde hoe ...