Over de grens - Sex Verhalen

Over de grens

... was bereikt. Een grote golf warme vloeistof kwam tussen haar benen vandaan en doordrong de stof van haar strakke broek. Even leek het alsof ze alle controle kwijt was, maar met een uiterste inspanning wist ze na enkele seconden de macht over haar sluitspier te heroveren. Ze keek omlaag en zag de grote donkerblauwe kring rond het kruis van haar spijkerbroek. Schuw keek ze om zich heen. Er waren volop mensen in de buurt, maar dankzij de kledingrekken om haar heen had nog niemand gezien wat er aan de hand was. Wat moest ze doen? Kon ze hier nog wegkomen zonder op haar ongelukje te worden betrapt? Ze moest een uitweg vinden voor ze definitief haar wanhopige strijd zou verliezen.

Susan zag hoe een jongedame haar kant op kwam lopen. Snel griste ze een willekeurig kledingstuk uit het dichtstbijzijnde rek. Met het rek in haar rug en het stuk textiel voor de natte plek in haar broek liet ze het nietsvermoedende meisje passeren. Het bracht haar op een idee: met een paar kledingstukken uit de rekken als camouflage zou ze wellicht ongezien de toiletten kunnen bereiken. Lukraak greep Susan wat broeken en topjes. De kledingstukken voor zich houdend schuifelde ze langzaam de kant van de wc’s op, steeds een ander kledingrek als rugdekking gebruikend. Elke stap die ze zette, was een marteling. Af en toe voelde ze een nieuw scheutje vocht in haar slip stromen.

Toen ze tot haar ontsteltenis zicht kreeg op een lange rij dames voor de ingang van de toiletruimte, drong het tot haar door dat ...

... ze verloren was: ze zou onvermijdelijk haar broek kletskliedernat gaan plassen, en dat zou ze met geen mogelijkheid meer kunnen camoufleren. Ze zag dat ze ter hoogte was van de kleedkamers. Ook daar was het druk, maar toevallig schoof er net een vrouw haar gordijntje open om zich met haar armen vol kleren richting kassa te begeven. Susan bedacht zich geen moment. Terwijl ze haar broek nog steeds zo goed en zo kwaad als het ging aan het oog van haar medeklanten probeerde te onttrekken, glipte ze snel het hokje in. Vliegensvlug trok ze het felrode gordijn achter zich dicht.

Een tel later zag Susan in de spiegel hoe de pijpen van haar lichtblauwe jeans in ijltempo donker kleurden. Na de benauwde momenten van zojuist voelde het als een enorme opluchting dat ze haar plas eindelijk kon laten lopen. Het allerliefst was ze nu in trance blijven staan tot ze compleet was leeggelopen. Maar toen ze het warme vocht in haar sneakers voelde lopen kwam ze weer bij zinnen. Heb absorptievermogen van haar broek was beperkt. Op de houten vloer onder haar voeten had zich reeds een klein plasje gevormd. Het zou niet lang duren voor het zich had uitgebreid naar de aangrenzende pashokjes. Snel hernam ze de controle over haar nu enigszins verlichte blaas.

Susan voelde haar hart als een bezetene tekeer gaan. Opwinding en paniek streden in haar hoofd om voorrang. De helft van haar plan was geslaagd: zonder haar beschermende jas en laarzen had ze midden in de stad in haar broek geplast. Maar voor ...