Over de grens - Sex Verhalen

Over de grens

... over de privéproblemen van allerlei mensen die Susan schijnbaar geacht werd te kennen. Intussen hupte Susan zo onopvallend mogelijk van haar linker- op haar rechterbeen. Haar hart klopte in haar keel. Was haar vermomming werkelijk zo slecht dat zelfs iemand die haar in geen tien jaar had gezien haar nog kon herkennen? Of had mevrouw Bruinsma haar juist gespot omdat ze in deze sjofele kleding deed denken aan de Susan van vroeger? Het deed er niet toe: ze was niet langer anoniem, en stond op het punt het in haar broek te doen onder de spiedende ogen van de grootste roddeltante die de mensheid ooit had voortgebracht. Ze moest hier zo snel mogelijk vandaan.

“... maar ik woon hier maar een kwartiertje lopen vandaan,” beëindigde mevrouw Bruisma haar woordenvloed. “Waarom kom je niet even een kopje koffie drinken?”

“Dat lijkt me erg gezellig,” loog Susan, “maar ik moet er helaas vandoor. Ik heb eh... een afspraak met een vriendin.” Op het moment dat ze het zei, voelde ze wat vocht in haar onderbroek druppelen. Het was de laatste waarschuwing van haar lichaam voordat de sluizen zouden worden geopend, zo wist ze uit ervaring. Na een snelle groet maakte ze zich uit de voeten, een verbouwereerde mevrouw Bruinsma achterlatend.

Gejaagd zigzagde Susan tussen het winkelend publiek door, vechtend om de controle te houden over haar om verlossing schreeuwende sluitspier. Ze moest ogenblikkelijk een wc vinden om het naderende onheil af te wenden. Hoe had ze zich veilig kunnen wanen ...

... achter een stom petje en een te grote zonnebril? Hoewel ze wist dat de kans klein was dat ze nóg een bekende tegen het lijf zou lopen, vervulde het idee publiekelijk in haar broek te plassen haar plots met angst. Hoe was het mogelijk dat ze zichzelf uit vrije wil aan de schandpaal had willen nagelen? Ze schoot een groot warenhuis binnen, waar ongetwijfeld toiletten aanwezig zouden zijn. Er was nog niets verloren. Als ze opschoot zou ze zichzelf nog net op tijd kunnen bevrijden uit de hachelijke situatie waarin ze zich had gemanoeuvreerd.

De toiletten waren op de eerste verdieping, zag ze op een informatiebord. Op de roltrap verbeet ze zich toen een bejaard echtpaar haar verhinderde door te lopen. Angstvallig klemde Susan haar dijen tegen elkaar, maar ze kon niet voorkomen dat er opnieuw een klein stroompje aan haar lichaam ontsnapte. Ongerust keek ze omlaag naar haar spijkerbroek. Tot haar opluchting bleek die nog geen spoor van nattigheid te vertonen, maar het was duidelijk dat haar tot het uiterste opgerekte blaas geen moment oponthoud meer duldde.

Op de eerste etage keek Susan paniekerig om zich heen: waar hadden ze in vredesnaam die toiletten verstopt? Na tien eindeloze seconden ontdekte ze tot haar vreugde in de uiterste hoek van de afdeling het uitnodigende witte bord met een zwart mannetje en vrouwtje. Met haar hand tussen haar benen slalomde ze tussen de rekken met dameskleding door. Ze zou het gaan halen!

Maar op dat moment gaf haar lijf te kennen dat de grens ...