1. Luus & Harko 1 & 2


    Datum: 19-5-2020, Categorieën: Hetero Auteur: G. Tonner, Bron: Opwindend 

    ... was absoluut een gedreven en getalenteerde studente, maar letterlijk van huis uit was ze misschien meer nog een volbloed

swinger

.

Ze dwaalde in gedachten af naar vorige week toen ze op een zonnig terras zat. Een mooie man, op het oog net iets jonger dan haar vader, wurmde zich naar een lege stoel schuin achter haar en fluisterde haar bij het passeren toe

:

‘Wow, you are nubile!’

Njoebajl... dat begrip zat nog niet in haar vocabulaire.

‘What do you mean with nubile?’

De man boog zich naar haar toe en fluisterde

:

‘Attractive,’

en met verlaagde stem voegde hij eraan toe,

‘sexually attractive...’

Zonder zich te bedenken reageerde ze

:

‘Then we are of the same kind. And for you I am available,’

en met verlaagde stem,

‘sexually available…’

Het was uitgelopen uit op een spetterende nacht. En ineens realiseerde ze zich in het hier en nu

:

die jongen naast me, is… nubile! Ze keek nog eens opzij

:

Harko Staal, fractal mathematics, RUG, the Netherlands

, meldde zijn naamkaartje. Zou hij

available

, beschikbaar, zijn? Tjezus, wat had dat joch een veelbelovende bobbel in zijn broek! Ze ging ervan uit dat het zou lukken, maar hoe hem zo ver te krijgen? Nou ja, dacht ze, het komt vast goed.

2

Ze was, hoe toevallig, in dezelfde werksessie terecht gekomen als Harko. Weer had ze een dubbel gevoel gehad: hoe aantrekkelijk hij ook was, hij was wel verschrikkelijk serieus en fanatiek. En slim! Ze voelde zich ...
    ... intellectueel de mindere. Niettemin had hij haar tot twee keer toe geprezen voor een inbreng. Bij de lunchpauze was hij zelf naast haar komen zitten... om nog eens op een aspect van hun sessie door te gaan. Hij keek haar steeds met een geïnteresseerde en open blik aan, maar ze had niet in het minst het gevoel gekregen dat hij kickte op haar uiterlijk - terwijl ze er qua figuur toch beslist mocht zijn.

‘Waar slaap jij eigenlijk?’ had ze hem gevraagd. ‘Thuis, hier in het centrum van de stad,’ antwoordde hij. ‘En jij?’ Ze had theatraal een moeilijk gezicht op gezet. ‘Nou, eerlijk gezegd weet ik dat nog niet. Dat moet ik nog regelen. Hebben jullie hier een Stay Okay of zo in de stad?’ Hij had haar ongelovig aangekeken. ‘Tjezus, moet je dat nog regelen? Dat zou ik zelf nooit durven, denk ik, zoiets maar op z’n beloop laten.’ Ze haalde haar schouders op

:

‘Ach, misschien levert het wel iets onverwacht leuks op. Het komt vast goed.’ Voor het eerst zag ze dat hij anders naar haar keek. ‘Ik heb in mijn huisje nog een piepklein zoldertje dat als extra slaapplek dienst kan doen. Je kunt wel bij mij logeren...’ Dat zei hij echt

:

logeren! Bijna was ze in de lach geschoten, maar ze reageerde toch maar zogenaamd verrast

:

‘Goh, dat zou wel tof zijn. Is dat echt geen probleem?’

In de middagsessie waren ze weer samen opgetrokken, ze deden mee aan het groepsdiner en doken ’s avonds ook nog met een aantal deelnemers een kroeg in, maar uiteindelijk belandden ze nog bij ...
«123»