1. Sint


    Datum: 9-5-2020, Categorieën: Extreem Auteur: ScarlatinToy, Bron: Gertibaldi

    ... decembernacht.
    
    De wit wolkje ontsnapte uit haar mond met elke ademtocht. Het was ijzig koud. Femke kroop wat dieper weg in de kraag van nepbont van haar donkergroene winterjas. Alles daaronder was alles aangenaam warm, maar elk stukje huid dat niet werd bedekt door de warme jas, voelde koud als steen. Waterkoud, noemde haar moeder het altijd. Ze wist niet eens of het een echt woord was.
    
    Ze keek naar de neuzen van haar kleurige sneakers, terwijl ze gehaast een blokje om maakte. De winterkou had aan al haar woede en irritatie een einde gemaakt en ze voelde zich nu rustig, ontspannen. Ze keek naar de sinterklaasversieringen achter de ramen van verschillende huizen uit hun buurt. Binnen brandde licht. Het zag er gezellig uit. Ze keek naar de daken van de huizen, naar de rokende schoorstenen en beeldde zich een wit paard in, lopend over het dak. Op zijn rug zat sinterklaas. Stapvoets liepen ze met haar mee. Zij op straat, de sint en zijn paard op het dak.
    
    Ze glimlachte, knipperde met haar ogen en sinterklaas was verdwenen.
    
    Femke liep verder, maar kon het niet nalaten om, tien meter verder, nog even om te kijken naar het donkere dak.
    
    Er was geen sinterklaas.
    
    Tien minuten had ze gelopen, en Femke begon het nu werkelijk koud te krijgen. Ze voelde haar tenen bijna niet meer en besloot dat ze beter om kon draaien.
    
    Het was uitgestorven op straat. Muisstil. En het meisje besefte toen pas dat ze, zo lang als ze al had gewandeld, nog geen enkele auto of voorbijganger ...
    ... had gezien. Met haar handen diep in de zakken van haar jas draaide ze om en begon ze terug te lopen naar huis. Ze keek naar de neuzen van haar sneakers.
    
    Niet heel lang daarna werd Femke opgeschrikt door een gerucht op een van de daken aan haar linkerhand. Ze hield stil en keek omhoog. Het dak, met zijn oranje dakpannen, stak fel af tegen de pikzwarte, nachtelijke hemel. Ze blies een wit wolkje uit, stak haar handen nog wat verder weg en begon weer te lopen.
    
    Het was slechts enkele seconden later dat ze opnieuw werd opgeschrikt door een krakend geluid op een van de daken. Met een ruk draaide ze haar gezicht in de richting van het geluid.
    
    De rook uit de schoorsteen ging loodrecht omhoog. Geen zuchtje wind. Maar wacht eens even...
    
    Heel even meende ze iets te zien. Een donkere veer. Zo eentje als je op de muts van zwarte piet ziet, leek omhoog te steken van achter de rokende schoorsteen. Femke fronste haar wenkbrauwen, knipperde met haar ogen en keek nogmaals.
    
    De veer was weg.
    
    Een tikkeltje verward begon de jonge meid weer te lopen. De wolkjes van haar ademhaling volgden haar wat sneller op, nu ze vlugger wandelde dan op de heenweg.
    
    Opnieuw hoorde ze gekraak op de daken aan haar linkerkant. Voetstappen rechts. Geschrokken keek ze op. Stond weer even stil. De straat was verlaten. De daken ook.
    
    Ze voelde haar hart kloppen in haar keel. Klemde het telefoontje in haar jaszak stevig vast. Ze vervolgde haar terugweg.
    
    Even bleef het rustig. Haar zintuigen waren ...
«1234...10»