1. Sint


    Datum: 9-5-2020, Categorieën: Extreem Auteur: ScarlatinToy, Bron: Gertibaldi

    ... ze, met haar slanke, lange benen richting het plafond, in de donkere kamer hing. Ze had het gevoel dat ze moest huilen, maar de tranen wilden niet komen.
    
    Wat was hier in vredesnaam aan de hand? Wat was dit voor krankzinnige situatie? Het leek alsof ze plotseling in een nachtmerrie terecht was gekomen. Maar dit was geen droom. Dit was echt.
    
    Hoe langer ze kronkelde en zonder resultaat bleef proberen haar polsen los te krijgen, hoe hulpelozer ze zich begon te voelen. Wie deed dit haar aan? Waarom? En waarom moest haar dit overkomen?
    
    Stiekem had ze altijd gedacht dat dit soort gestoorde dingen enkel iets was uit de kranten. Iets dat je alleen overkwam als je ongelooflijk veel pech had. Voor haar was het nu realiteit en ze werd overvallen door een enorm gevoel van zelfmedelijden. Ze was bang. Ongelooflijk bang. Ze had het steenkoud en schaamde zich voor haar naaktheid.
    
    Waarom?
    
    Zachtjes begon ze te huilen. De tranen rolden langzaam over haar voorhoofd en werden geabsorbeerd door haar lange haar, dat bijna de vochtige vloer raakte. Ze keek om zich heen, haar blik priemde in de duisternis.
    
    “Hallo?” riep ze zachtjes, met een wanhopige vibratie in haar stem.
    
    De vlammen van de kaarsen flakkerden.
    
    Ze haalde haar neus op en voelde enkele nieuwe, warme tranen langs haar slapen rollen. Ze trok nog een keer aan het touw rond haar polsen.
    
    “Hallo??” riep ze nogmaals. Iets harder nu.
    
    Opnieuw zag ze de vlammetjes van de vele kaarsen flakkeren. Een ijzig koude toch ...
    ... trok door het vertrek. Ze voelde hoe ze kippenvel kreeg over haar hele, naakte lijfje. Haar tepels stijf van de kou.
    
    Gespannen haalde ze adem, tuurde in de donkerte, toen ze een zware deur dicht hoorde vallen. Ze hoorde geschuifel.
    
    Ze werd misselijk van de spanning die ze voortdurend in haar onderbuik voelde. Haar jonge, blote lichaam kronkelde, probeerde zich te ontworstelen aan de positie waarin het zich bevond. Haar polsen bleven echter gebonden, haar lange benen onverbiddelijk gespreid, stevig vast gesnoerd aan de staf van sinterklaas.
    
    Het geschuifel kwam dichterbij en ze kon een gestalte ontwaren. Met toenemende paniek probeerde ze zich uit alle macht te bevrijden, maar het leek niet ook maar het minste effect te hebben.
    
    Langzaam naderde de figuur haar. Langzaam trad hij uit de duisternis. Femke snakte naar adem toen ze hem zag. Ze kon haar ogen niet geloven. Dit was onmogelijk. En toch kon ze het nu duidelijk zien.
    
    Op nog geen twee meter van haar af, stond sinterklaas!
    
    De blik op haar gezicht sprak boekdelen. Femke stond doodsangsten uit. De krankzinnigheid van de situatie was onbevattelijk. Zij, een normaal en bescheiden meisje van zeventien jaar, hing hier, in een donker gewelf, ondersteboven, poedelnaakt, aan de staf van een man die niet bestond. En om het onbegrijpelijke nog onbegrijpelijker te maken, stond die zelfde, niet bestaande man voor haar. Hij plukte aan zijn lange, witte baard en leek haar blote lichaam rustig in zich op te nemen.
    
    Ze ...
«1...345...10»