Mini - 73 - Sex Verhalen

Mini - 73

... functie van Hoofd Backoffice. Ze is bachelor economie; beauty and brains.” “Dat is te zien op die foto vriend…”

Hij gaf me een vriendschappelijk por. “Je hebt je zaken goed voor elkaar! Ben ik blij om. En nu even spijkers met koppen: Morgenochtend om 09:00 varen we uit. Rustig aan de Merwede af, via Sliedrecht, Puttershoek en Hoogvliet, Rozenburg de Nieuwe Waterweg af, de Noordzee op. We doen een aantal proeven op de Noordzee: snelheid, gedrag, verbruik… en daarna via de Waterweg weer retour. Rond een uur of drie zijn we weer terug.” Ik grijnsde. “Lijkt me een leuk tochtje Allard. Bezwaar als ik Theo even bel?” Hij schudde zijn hoofd. “Als hij problemen maakt, geef ‘m maar aan mij.” “Theo maakt nooit problemen Hij zegt ‘ja’ of hij zegt ‘nee’. En soms legt hij uit waarom...”

Met een knipoog belde ik Theo. “Hoi Theo, Kees hier. Mag ik je even storen?” “Je bent al gestoord, dus..” “Zojuist zijn de Piraten inclusief Joline uitgenodigd voor een proefvaart met het prototype patrouilleboot voor Maleisië. Ik wil graag even weten of het oké is als we morgen om 08:15 richting Damen gaan, daar aan boord stappen en rond 15:30 retour zijn.” “Och help… de Piraten op schoolreisje? Meneer Jonkman, weet je wel hoeveel productieve uren me dat gaat kosten?” Hij gniffelde. “We zullen maar zeggen dat het de motivatie van de Piraten bevordert… Maar waarom Joline ook mee?” “Iemand moet toch de koffie zetten, chef…”

Hij schoot in de lach. “Kees, dat durf jij niet recht in haar gezicht te ...

... zeggen. Nou, we zullen maar zeggen dat haar aanwezigheid goed is voor jouw motivatie… Zorg je dat er niemand overboord dondert? Geniet er morgen van met je hele piratenbende, ik verreken het wel met Damen…” Hij verbrak de verbinding en ik keek Allard aan. “Jullie krijgen binnenkort een gepeperde rekening, vriend… acht ingenieurs en een Hoofd Backoffice een dagje van hun werk houden, dat kost serieus geld…”

Hij had een gemeen lachje op zijn gezicht. “Dan heeft ons gloednieuwe hoofd Interne Bedrijfsvoering iets om zijn tanden in te zetten…” Mijn gezicht verstrakte. “Kijk je uit voor die vent? Hij is in staat om een heel lang mes in je rug te planten…” Allard keek me aan. “Hij heeft ongenadig onder uit de zak gekregen van onze technisch directeur. Waar ik bij was. Niet netjes. Maar meneer was daarna muisstil.” “Misschien des te meer een reden om goed op te passen. Dit soort lui zijn net als de Taliban: Je denkt ze verslagen te hebben, het is een hele tijd rustig en plotseling zijn ze er weer. In Afghanistan hebben ze daar een heel mooi spreekwoord voor: ‘Jullie hebben horloges, maar wij hebben de tijd.’

Hij keek me serieus aan. “Dank voor de waarschuwing Kees. Gelukkig is het gros van het personeel van Damen van het type: niet lullen, maar poetsen en hebben ze bloedhekel aan kouwe kak.” Hij stond op. “Ik ga even betalen. Ja, ook voor jou en waag het me niet tegen te spreken! Je koopt in Maleisië maar een biertje voor me.” Even later namen we afscheid. “Om 08:30 staan we voor ...