1. Taboe - 12


    Datum: 17-3-2020, Categorieën: Familie Auteur: Stanzie, Bron: Opwindend

    ... aanwezigheid hebben verraden en Wim had zijn zus niet in de problemen willen brengen. Hij had dus enkel in stilte kunnen triomferen, omdat hij het was en niet Ben Verhees, die zijn kwakje diep in Hilke’s schoot mocht lossen.
    
    Van dat triomfantelijke gevoel was nu echter niets meer over. Hilke’s afwijzende houding gaf Wim de zekerheid dat zijn zusje na dat telefonisch onderhoud met haar lief, opgezadeld zat met een schuldgevoel. Hij had nog geprobeerd om op haar in te praten, maar zelfs de herinnering aan hun afspraak had haar nauwelijks een reactie ontlokt.
    
    “Nu even niet, Wim,” had ze bits geantwoord.
    
    De rest van de middag had Wim zich, inwendig mokkend, stil gehouden.
    
    Ook toen ze in de vooravond, ieder in een aparte stoel, voor de televisie hingen, bleef het telefonisch ‘onderonsje’ als een denkbeeldige prikkeldraadversperring tussen hen in hangen. Wim had zich de laatste avond zonder de aanwezigheid van hun ouders wel anders voorgesteld.
    
    Op een bepaald ogenblik was zijn geduld helemaal op. Hij had het gevoel alsof hij stikte in de beklemende nabijheid van zijn zus, die hem koppig bleef negeren. Hij moest naar buiten.
    
    “Hil,” had hij gezegd, “ik ga vanavond naar de dancing. Ga je mee?”
    
    Dat laatste vraagje had hij er enkel voor de vorm aan toegevoegd, niet verwachtend dat zij daarop in zou gaan. Maar Hilke ging wel mee.
    
    “Geef me een kwartiertje,” had ze geantwoord.
    
    Eens ze in de dancing waren, merkte Wim dat zijn zus langzaam ontdooide. Nog een paar ...
    ... drankjes later werd er een heerlijke slow gespeeld en op zijn eenvoudig verzoek liet Hilke zich gewillig meetronen naar de dansvloer. Eerst dansten ze nog wat stijfjes en afstandelijk, maar al gauw hingen ze, opgezweept door de muziek, dicht tegen elkaar aan. Even vertrouwd als eerder die week, dansten ze wang tegen wang. Toen hun dijen bij iedere danspas langs elkaar heen schuurden, was Wim er zeker van dat hij Hilke’s tepels, doorheen de dunne stof van hun bovenkleding, in zijn borst voelde prikken. Dat vertrouwde gevoel bezorgde hem zowaar een erectie. Iets wat zijn zusje ook leek te voelen,want plots bracht zij haar hoofd achterwaarts en secondenlang keek ze hem glimlachend aan. Vooraleer zij haar wang terug tegen die van hem legde, drukte ze eerst een vluchtig kusje op zijn lippen.
    
    ‘Ach wat,’ dacht Wim, ‘Misschien wordt de avond toch nog leuk.’
    
    Toen de dans ten einde was en Wim achter Hilke aan terug in de richting van hun rustig plekje bij de nooduitgang liep, kon hij het niet laten om met beide handen eens flink in de billen van zijn zus te knijpen. Daardoor merkte hij niet meteen dat iemand vrolijk naar hen stond te zwaaien. Het was pas toen Hilke terugzwaaide dat het hem opviel. Wim kende het meisje dat nu duidelijk gebaarde om naderbij te komen niet, maar aan Hilke’s reactie was duidelijk te merken dat zij die meid heel goed kende.
    
    “Ellen!” riep ze boven de muziek uit, waarna ze als het ware op het meisje afstormde. Wim volgde op enige afstand en zag hoe de ...