De Kapster Van Mijn Moeder - Sex Verhalen

De Kapster Van Mijn Moeder

... handen op. Ik dacht dat ze me even in mijn nek streelde. Verdomme..!. Ik wist niks zeker meer. Ik was totaal van de kaart aan het raken. Ik zag vast alles fout. Wat was er in godsnaam met mij aan de hand? Josée liet het lauwwarme water over mijn haar lopen. Ze wreef de shampoo in en begon te masseren. Ik sloot mijn ogen. En voelde haar zachte en kundige handen over mijn hoofd en mijn slapen wrijven. Ik hoorde Donna Summer zingen: I feeeeeel looooooveee..., I feeeeeeeel loooooove… Josée, lieve, lieve Josée, laat dit eeuwig duren, dacht ik, masseer iedere vierkante centimeter van mijn lichaam. Hou niet op! Alsjeblieft hou niet op. Ik stond verschrikkelijk hard. Ik moet hebben gekreund want Josée zei:

‘Dat doet goed, niet?’Zo’n hoofdmassage.’

‘Ja’, ze ik, ‘heerlijk. Ik zou dat iedere avond willen.’

‘Dat komt wel ooit’, zei ze, maar ik wist niet goed wat ze daarmee bedoelde.

Ze bleef mijn hoofd masseren. Langer dan normaal. Daar bestond geen twijfel over. Daar was ik nu zeker van. Ze wilde mij ook iets zeggen. Mijn fantasie sloeg om in koorts.

‘Ok, knippen nu.’ Het was alsof ze zichzelf tot de orde riep.

Ik ging voor de spiegel zitten en zag mezelf als een wat verzopen kat. Maar ik kon nu naar Josée kijken. Ik kon naar tekens op haar gezicht speuren terwijl ze rond me draaide met haar schaar. We spraken niet veel. De radio stond aan, maar op de achtergrond. Een dom praatprogramma. Helaas geen Donna Summer. Geen love feelings hier. Ik keek veel en intens naar ...

... Josée. Naar haar behendig knippen, maar ook naar haar figuur, de lijn van haar hals, haar op- en neergaande borsten, haar wiegende dijen,... Haar werkkleding zou al dit moois aan mijn ogen hebben onttrokken. Dit uitzicht had ze me in elk geval geschonken. Ze moet hebben gemerkt dat ik haar aanstaarde. Maar ik had geen verweer tegen mijn verlangen. Ik was in de ban van deze vrouw, deze doordeweekse kapster die mijn lijf en leden in brand had gezet en nu olie in haar handen had. Zij keek regelmatig via de spiegel naar mij en glimlachte.

‘Doe ik het goed?’, vroeg ze een beetje spottend, ‘ben ik nog geen oude vrouwen kapster?’

‘Nee, nog lang niet’, antwoordde ik wat verlegen.

‘Dan is het goed.’

We vielen weer terug in onze stilte, die op een of andere manier niet stoorde of gênant was. Alsof we hadden besloten dat het beter zo was. Toen gebeurde iets dat het moment volledig deed kantelen. Ik strekte mijn arm naar beneden en raakte per ongeluk haar been. In plaats van me te verontschuldigen, zweeg ik en streelde heel even haar kuit en knieholte. Niet meer dan een secondelang. Maar lang genoeg om een onomkeerbaar teken aan haar te geven. Dit kon niet misbegrepen worden. Ik schaamde me en zag dat ik kleurde. Josée keek naar mij in de spiegel. Veel te lang. Niet boos. Niet verwijtend. Ik voelde haar verwarring nu bijna lijfelijk naast me. Ik wilde weg uit die stoel. ik wist niet meer wat doen. Ik begon zenuwachtig in mijn nek te krabben omwille van de geknipte haartjes. ...