De Kapster Van Mijn Moeder - Sex Verhalen

De Kapster Van Mijn Moeder

... de radio toen we naar het kapsalon reden, de disco-zomerhit van dat jaar:I feel love van Donna Summer. De zwoele, nachtelijke stem van de zwarte godin gedragen door dat jagende drumritme en de synthesizer muziek van Giorgio Moroder. Misschien drukte dat lied achteraf bekeken inderdaad het best uit wat er op dat moment door mijn lijf begon te jagen. Met tegenzin zag het minderen van de afstand tot het kapsalon want dan was het onderonsje met Josée gedaan. Ook al wist ik niet wat zeggen en zou ik nooit durven zeggen wat ik wilde. Gewoon naast haar in de wagen zitten was op dat ogenblik voor mij een intense ervaring waar ik geen woorden voor had. Of toch: het intense gekreun van Donna Summer waar langzaam de woorden I feel love uit te voorschijn kwamen en eindeloos werden herhaald. Welke puber heeft niet eindeloos I love you, Ich liebe dich, Je t’aime, ti amo,... in lange reeksen neergepend in de hoop op… Ja waarop…? Ik hoopte toen op Josée, eindeloos. En dat had ook de autorit moeten zijn. Maar we waren er al. Het viel me echter onmiddellijk op dat er geen andere wagen of fiets op de kleine parking stonden en dat de lichten uit waren.

‘Ik ben vroeger gestopt vandaag’, zei Josée alsof ze mijn vraag gehoord had, ‘en de rest is naar een voetbaltornooi.’

Ik wist niet waarom, maar ik was blij dat ze het woord ‘de rest’ gebruikte. Nu begrijp ik dat. Ik zou dus nog een tijdje alleen met haar zijn. Misschien zou het gesprek wat losser komen en misschien zou ik wel iets kunnen ...

... tonen van wat ik voor haar voelde. Het was nu of nooit. Hoe vaak was ik met haar alleen? Zo praatte ik me wat moed in. We gingen via de woonkamer naar het kapsalon. Er was inderdaad niemand anders in huis. Josée liet me binnen in het kapsalon, deed het licht aan en vroeg of ik ook mijn haar wilde laten wassen. Ik zei snel ja. Wat sneller en gretiger dan ik eigenlijk wilde. Ze moest ermee lachen

‘Goed, dan zullen we daar extra aandacht aan besteden!’

Ik was beschaamd en voelde me dolgelukkig tegelijkertijd. Ik kon mijn gevoelens nauwelijks de baas. Ik keek rond in het salon dat ik al eerder gezien had, maar steeds vol met pratende en lachende vrouwen. Het was een atmosfeer waarin Josée met haar klaterende lach floreerde. Zij was niet iemand die mensen aan het lachen bracht met dingen die ze zei, maar haar lachen - vaak tot tranen toe - kon een hele groep meesleuren in het plezier. Ik zag de staande haardrogers die nu zwegen, de spiegels die alleen mij weerkaatsten, de lege bank en stoelen, de stapels vrouwenbladen,... Ik deed mijn jas uit en ging zitten op de stoel voor het haarwassen. Josée kwam terug binnen. Ik had verwacht haar te zien in haar werkoutfit en haar werkschoenen. Maar niets was minder waar. Ze had duidelijk haar halflange haar gekamd en zelfs wat rood op haar lippen gedaan. Of verbeeldde ik me dat allemaal onder de hoogspanning van mijn verlangen?

‘Ok, je zit al, laten we dan maar beginnen. Leun je hoofd maar achterover.’

Josée ving mijn hoofd in haar ...