1. De Kapster Van Mijn Moeder


    Datum: 14-3-2020, Categorieën: Romantisch Auteur: Yourcaptain, Bron: Opwindend

    ... Josée stortte zich op deze nieuwe situatie.
    
    ‘Wacht, ik zal je helpen’ en ze wreef met een handdoek in mijn nek. Ik bleef jeuk hebben.
    
    ‘Kom mee naar de badkamer’, zei ze bijna bevelend. Ze trok de mantel die ze me had omgebonden weg en gooide die boos in een hoek. Zo had ik haar nog nooit gezien. Maar ze was niet boos op mij. Ze was boos op iets wat zij ook niet kon controleren.
    
    ‘Kom’, zei ze zacht, ‘we lossen dit probleem samen wel op.”
    
    Weer begreep ik niet wat ze bedoelde. Maar ze had ‘samen’ gezegd. Dat was voor mij voldoende. Samen, ja. Josée en ik. Ik volgde haar door het huis naar de badkamer op de eerste verdieping. Ze knipte het licht aan. De zoete geur van de intieme hygiëne bedwelmde me. Ik zag wat iedere badkamer heeft: tandenborstels, tandpasta, bekertjes voor een spiegel, een douche, een ligbad, handdoeken, shampoos, schoonheidsproducten,... Maar dit was haar badkamer. Hier kwam Josée iedere dag, naakt, om zich te wassen en te verzorgen, om een bad of een douche te nemen. Ik mijn fantasie zag ik haar overal tegelijk in een voor mij ondraaglijke naaktheid.. De beelden maakten me dronken van mijn eigen drift. Ik had pijn in mijn onderbuik. Ik wilde weg. Ik wilde alleen zijn. Dit was teveel voor wat ik aankon. Maar het leek alsof Josée nu alle olie die ze had op mijn vuur gooide:
    
    ‘Trek je T-shirt uit, dan was ik die kleine vervelende haartjes wel af.’
    
    Ik wist niet wat te doen, dus deed ik wat ze vroeg. Ik trok mijn T-shirt uit en stond nu met ...
    ... ontbloot bovenlijf voor haar. Ik nog geen zestien jaar. Zij twintig jaar ouder. Ze probeerdenog te doen alsof het een normale situatie was. Ze maakte een handdoek nat en begon in mijn nek, mijn hals en over mijn schouders te wrijven.
    
    ‘We zullen die vervelende haartjes wel wegkrijgen’, herhaalde ze nog eens, alsof dat de situatie nog kon rechtvaardigen.
    
    Josée, lieve, lieve, lieve Josée, dacht ik. Ik kon niet meer. Het werd zwart voor mijn ogen. Ik kreunde en liet mijn hoofd op haar schouder vallen. Ik kuste voorzichtig haar hals en sloeg mijn armen om haar heen. Ik voelde haar borsten op en neer gaan. Ze hijgde misschien nog meer dan mij. Mijn handen gingen omlaag over haar heupen. Ik wilde haar rok omhoog trekken, maar ze hield me tegen.
    
    ‘Nee’, fluisterde ze, ‘dit kan niet!’
    
    Ik nam haar handen in mijn handen en bracht ze naar mijn mond. Ik kuste ze, likte ze en hield ze teder tegen mijn wang.
    
    ‘Josée, lieve Josée, help me!’, kreunde ik.
    
    ‘Het spijt me zo’, zei ze, ‘het spijt me zo!’
    
    Ze nam mijn hoofd in haar handen en kuste me voorzichtig op de mond. Ik wilde meer.
    
    ‘Josée, Josée,...’
    
    Zij hield me tegen, maar zag waar ik mee zat te vechten. Zij begreep dat ze hier mee verantwoordelijk voor was.
    
    ‘We kunnen niet…’, zei ze stil.
    
    Na een ogenblik trok ze haar truitje uit en knoopte in een oogwenk haar bh los.
    
    ‘Alleen dit....’
    
    Ik was sprakeloos. Ze nam mijn handen en plaatste die op haar warme bezwete borsten. Ik denk niet dat ik ooit iets zo zachts ...
«1...345...»