De Gezusters Santegoed - 13 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 13

... straks gewoon mee naar Maastricht heen rijden?’

‘Ja, het is nu jouw wagen. Dus waar je ook maar heen wilt rijden!’

Ze kan haar blijdschap amper onder woorden brengen, en geeft me daarom maar, in het bijzijn van alle aanwezigen, een zoen, die er echt niet meer om liegt. Ik hoor iemand zeggen: ‘Dat zou ik ook doen, als ik van Gerard zo’n auto zou krijgen! Ben stiekem wel een beetje jaloers!’

Ik glimlach en geef Chantal nog een stevigere zoen. Uiteindelijk laat Chantal me toch los. ‘John, ik hou zoveel van je! Maar daar had ik deze auto niet voor nodig. Maar echt, hartelijk bedankt! Dit is het allerbeste cadeau, dat ik ooit gekregen heb!’

Trots loopt ze met me naar binnen, waar ze van alle kanten gefeliciteerd wordt. Ook ik krijg de complimenten. Joris komt naar me toe en zegt: ‘Nou, dat was wel heel erg genereus van je, John! Ik wist wel, dat je aan Chantal een cadeau zou gaan geven, maar een auto?’

‘Tja, eigenlijk was het een impulsaankoop. Ik was eigenlijk helemaal niet van plan die wagen te kopen, maar voordat ik het wist, had ik hem al thuis staan. Maar ik had wel flink werk aan die wagen. De carrosserie was heel erg slecht. Maar gelukkig heb ik goede contacten, en zo kon ik gemakkelijk aan een andere carrosserie komen. Die roest nooit meer, die is uit glasfiber.

Het onderstel was nog redelijk, dat had ik in een paar avonden weer in orde. Er zit nu een speciale coating op, die veel in de off-road gebruikt wordt. Dat roest voorlopig niet meer. En de rest ...

... was nog goed, daar hoefde ik niets aan te doen. Maar ik heb niet alles alleen gedaan.

Daan heeft me met het technische gedeelte geholpen. Kurt heeft de bedrading gedaan. En zelfs Melissa heeft geholpen, ze heeft de stoelen opnieuw bekleed.’

‘Maar toch! Dit moet je nog behoorlijk wat geld hebben gekost!’

‘Nou ja, ik heb wel eens goedkopere cadeaus gekocht, dat klopt. Maar voor wat de wagen nu waard is, heb ik het niet slecht gedaan. Zoals de wagen er nu bij staat, zou het ongeveer een kleine tienduizend waard zijn, misschien zelfs twaalfduizend. Maar het heeft me net vijfduizend gekost. Dat is evengoed nog een hoop geld, maar ik wist, als Chantal hier zou komen wonen, dan zou ze zich toch een wagentje moeten aanschaffen. Nou, dan geef ik haar liever zoiets.’

‘Daar heb je een goed punt. Toen ik haar laatst aan de telefoon had, was ze al bezig, dat ze haar spaargeld wilde gebruiken om een autootje te kopen. Maar ik vind wel, dat ze verder wel de kosten moet betalen. Brandstof, verzekering en zo.’

‘Daar zal ik nog met haar over praten. Heel veel vaste kosten heeft ze er niet aan, de wagen is belastingvrij, en rijdt op gas. Het is een oldtimer, dus de verzekering is ook nog lekker laag. En het is ook geen wagen om hard mee te rijden. Veel harder als 130 kun je er niet mee rijden. Ideaal voor Chantal dus!’

‘Dat is dan een meevaller voor haar, maar laat haar die kosten ook gewoon betalen. Desnoods gaat ze maar ergens werken.’

‘Daarover hebben we al gepraat. We ...