De Gezusters Santegoed - 13 - Sex Verhalen

De Gezusters Santegoed - 13

We zijn enkele weken verder. De bruiloft van Helen en Johan is over een week, dus Chantal en ik zijn al bezig om ons voor te bereiden voor dat huwelijk. En daarbij zijn er nog wel meer zaken, waar we ons druk om moeten maken. Mijn oom heeft zijn huis verkocht, en heeft ook al een ander huis gekocht. Over twee weken moeten ze het huis verlaten, dus dan is Chantal ook haar kamer kwijt. Want de nieuwe eigenaar gaat het hele pand verbouwen, in de tussentijd kan er niet gewoond worden.

En Chantal wil er dan ook echt niet blijven wonen. De oplossing daarvoor hadden we natuurlijk wel al meteen paraat, maar dat moesten we natuurlijk wel even doorspreken met haar ouders. Die waren daar natuurlijk niet heel blij mee, maar ze zagen ook wel in, dat er op korte termijn geen andere oplossing mogelijk was.

En dan was er ook nog het feit, dat Chantal bijna iedere vrije minuut bij mij zit. De keren, dat ze nog op haar kamer geslapen heeft, zijn minder, dan de nachten, dat ze bij mij was. En het gaat echt niet alleen om de seks, hoewel dat ze er echt niet vies van is. Ook de nachten zonder seks zijn voor mij en voor haar een feest. We slapen aanzienlijk beter, als we allebei in bed liggen.

En het is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Er zijn wel een paar kleine dingen geweest, waar we wat meningsverschillen over hadden, maar daar zijn we goed uitgekomen. En daar hebben we allebei goed van geleerd. Voor Chantal zijn de ontwikkelingen vooral positief.

Van de drie ...

... vrienden, die ze in de eerste week heeft leren kennen, is eigenlijk alleen Ylke overgebleven. Ze is al een keer bij ons op bezoek geweest, toen ze samen met Chantal naar Maastricht zouden reizen. Een leuke meid, net tweeëntwintig, niet heel erg groot, maar ze is wel fors voor haar lengte. Daar kan het meisje zelf niets aan doen, ze heeft een aangeboren stofwisselingsziekte. Maar ze kan wel een partij zingen, dat heb ik al mogen horen. Maar Ylke is niet in Maastricht om een klassieke scholing te volgen. Ze wil muzikant worden, liefst een hele grote.

En ik ben al bijna klaar met mijn verrassing voor Chantal. De Jeep is bijna klaar. Het onderstel zit lekker strak in de lak, de carrosserie staat er alweer op, de stoelen zijn zelfs al bekleed. Het enige, waar ik nu nog mee worstel, dat is de bedrading van de wagen. Daar ben ik niet zo heel goed in, maar een vriend van me wel. Kurt bood zich daarvoor aan. Ik wist helemaal niet, dat hij zulke dingen kon doen. Maar hij weet uit al die tientallen draden weer mooie praktische bundels te maken, en nog belangrijker, ook goed aan te sluiten. Dat zou ik zelf nooit goed hebben gekregen. En ik heb het al die tijd verborgen kunnen houden voor Chantal, wat best moeilijk was, omdat ze zoveel hier is.

Maar we zijn bijna klaar met de wagen, en Daan komt eens een kijkje nemen, hoe het ermee staat. Hij loopt de loods binnen, waar Kurt en ik de laatste hand leggen aan de wagen.

‘Zo, hij is al bijna klaar! Verdorie, dat is een mooie wagen ...