De buurvrouw - deel 1 - Sex Verhalen

De buurvrouw - deel 1

Willem was een vrolijke en vooral hulpvaardige man van 34 jaar, wie geen moeite te veel was om een prettige relatie met zijn buren te hebben. Hij had geen behoefte aan een uitgebreide vrienden- en kennissenkring, maar hij stelde wel prijs op een optimale ver-standhouding met zijn direkte buren. Hij woonde in een flatgebouw op de hoogste etage, aan het einde van de galerij, tegen de liftschacht aan. Zijn buren, Karel en Carla, woonden aan de andere kant van de lift. Zij waren een paar jaar ouder dan hij en hadden, toen hij naast hen kwam wonen, een dochter van veertien jaar, die nu achttien was: Helga.

Karel was niet uitgesproken knap en dat gold ook voor zijn vrouw. Daarom vroeg Willem zich wel eens af van wie Helga haar bijna oogverblindende schoonheid kon hebben geërfd: zij had een schitterend gevormd gezichtje met een paar donkere, amandelvormige ogen, die hem altijd frank en vrij aankeken. En wat haar figuur betreft, had Willem wel eens lachend tegen Carla gezegd:

"Meid, je mag blij zijn dat ik niet vijftien jaar jonger ben, want dan had ik de hele dag bij jou voor de deur gelegen."

"Kwispelstaartend als een jong hondje zeker?" had Carla lachend, maar ook gevleid gevraagd.

"Ja, zodra ik haar zou zien." zei Willem ernstig, maar was toen in de lach geschoten.

Hij piekerde er echter niet over om iets met Helga te beginnen, want hij vond zichzelf veel te oud voor haar en ze zou zonder twijfel geen gebrek aan vriendjes hebben, al hoorde hij haar daar nooit ...

... over. Maar Helga was zo mooi en sexy, dat Willem er al van genoot haar alleen maar te zien.

En toen kwam de klap. Toen ze twee jaar naast elkaar woonden, ging Karel op een avond slapen en werd hij 's morgens niet meer wakker. Het was voor Carla en Helga een grote schok en ze vroegen zich af hoe een ogenschijnlijk kerngezonde man zo maar kon overlijden. De dokter vond dat ook vreemd en vroeg toestemming om sektie te laten verrichten. Die bracht aan het licht dat Karel "een foutje" aan zijn hart had, en dat een acute hartstilstand een einde aan zijn leven had gemaakt.

Willem, die zich financieel geen zorgen hoefde te maken en hen wel eens met een kleinigheid had geholpen, ontdekte al gauw dat Carla van haar weduwenpensioentje maar moeilijk rond kon komen, ook al deed ze bepaald geen buitensporige uitgaven. Hij piekerde zich suf hoe hij zijn buurvrouw kon helpen, zonder de indruk te wekken dat hij gebruik van haar situatie maakte. Hij was aan zijn buren gehecht geraakt en wilde hen graag weer zo vrolijk zien als hij hen had leren kennen, maar hij begreep ook wel dat ze daarvoor tijd nodig hadden, misschien wel veel tijd.

Maar een gelegenheid om te helpen deed zich gauwer voor dan hij verwacht had. Op een zaterdagmorgen kwam Helga met een grote huisvuilzak vol wasgoed en vroeg of ze zijn wasmachine mocht gebruiken, omdat die van hen kapot was.

"Natuurlijk mag je mijn wasmachine gebruiken, Helga. Ga je gang."

Terwijl het knappe meisje haar was in zijn machine begon te ...