Mini - 41 - Sex Verhalen

Mini - 41

... je iets kwijt wil, zeg het dan hardop.” Zijn toon was ongewoon scherp, teken dat ook hij gespannen was.

“Oké baas, als je het persé wilt horen: Never change a winning team. Dat zei ik. Vrij vertaald: laat Kees z’n club met rust. Het is het meest productieve en effectieve team van je bedrijf; waarom daarin gaan roeren?” Ik stond paf. Uitgerekend Klaas die zoiets zei.

Theo keek de kring rond. “Oké, ik wil van ieder van jullie je mening horen.” Stuk voor stuk gaven de collega’s aan met Klaas zijn voorstel mee te gaan. Uiteindelijk keek hij mij aan. “Je hoort het, Kees. De Piraten blijven onaangetast. Als ik van te voren geweten had dat jouw team me zoveel hoofdbrekens zou bezorgen…” Hij glimlachte. “Onzin. Jouw club is inderdaad een ‘Team’ met hoofdletter. Wees er trots op.”

Een loden last viel van mijn schouders. “Ik ben er heel erg blij mee, collega’s. Dank voor het vertrouwen en de steun.”

Theo bleef grijnzen. “Zal ik jullie een geheimpje vertellen? Ik kwam gisteren thuis en vertelde Gertie van dit probleem. Ze keek me aan en zei: ‘Ben jij nou directeur van DT of niet? Als Kees z’n team zo goed werkt, laat ze dan lekker met rust! Dat betaalt zich dubbel en dwars uit.’ Vrij vertaald: ik kreeg gewoon op m’n flikker.”

We schoten in de lach om zijn verongelijkte gezicht. “Oké, probleem opgelost. Zijn er verder nog brandende zaken waar jullie mij voor nodig hebben? Zo niet, dan ga ik richting huis, want Gertie en ik krijgen hoog bezoek vanavond. Een of andere ...

... opperpiraat en z’n vriendin. Kees: acht uur zijn jullie welkom. Niet eerder, want dan sta ik waarschijnlijk nog in m’n schortje te stofzuigen of zo… De rest: een fijn weekend gewenst!” En met een zwaai was hij verdwenen.

We stonden op en ik gaf Klaas een tik op z’n schouder. “Dank je wel voor je voorzet, Klaas.” Hij keek me aan. “Je verdient het. Ik ben jaloers op jouw club.” Ik boog me naar hem toe. “Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat het bij jou sinds een paar weken ook bergopwaarts gaat met de sfeer.” Hij knikte. “Volgende week komen ze bij mij thuis.”

Ik liep naar de koffieruimte, pakte een stenen mok en liep daarna de groepsruimte van het Piratenteam binnen. Daar heerste stilte. Iedereen zat achter z’n beeldscherm, verdiept in tekeningen en ontwerpen. Midden in de groepsruimte stond een betonnen pilaar. Ik mikte en gooide de mok tegen de pilaar in scherven en iedereen dook in elkaar.

“Zo! Zijn we weer een beetje wakker, heren? Ik heb jullie verdorie nog nooit zo stil gehoord! Waar is die arbeidsvreugde gebleven?” André keek me aan. “’t Is bijna weekend Kees. Da’s een hinderlijke onderbreking van de werkweek.” Ik grinnikte.

“Oké Piraten, luister en huiver. Ik heb twee mededelingen te doen.” Ik had de onmiddellijke aandacht. “Het slechte nieuws is: niemand van ons wordt plaatsvervanger. Het goede nieuws is: niemand van ons wordt plaatsvervanger. Einde mededelingen.”

Frits sprak als eerste. “Ehh… Kees… houdt dat in dat…” André vulde hem aan. “…het Piratenteam ...