Spelletjes van Jolijn - 3 - Sex Verhalen

Spelletjes van Jolijn - 3

Hierbij het tweede deel van mijn belevenissen met Jolijn. Een korte samenvatting van de vorige verhalen: nadat ik in het eerste deel Jolijn ontmoette en we samen op een project belandden, leek ze steeds vaker spelletjes (aantrekken en vervolgens afstoten) met me te spelen. Ik besloot ik haar in de auto hiermee te confronteren. Daarop zoende ze me, wat uiteindelijk uitmondde in een scène waarbij we elkaar verwendden…met een goed orgasme van zowel Jolijn als mij tot resultaat. Hier lagen we, nagenietend in mijn auto, ergens midden in de polder.

“Zo, dat was goed zeg,” verzuchtte Jolijn. De mooie blondine lag nog op haar rug bovenop me, bij te komen van haar climax. Ik had Jolijn in mijn armen, staarde voor me uit, en dacht na. In al die 8/9 jaren had ik nog nooit de neiging gehad om Helen te bedriegen, maar ik had het vanuit het niets toch gedaan. Oke, het was dan technisch gezien misschien nog geen keihard overspel (want ‘de’ daad was nog uitgebleven), maar achter die smoes mocht ik me niet verschuilen. Ik voelde me schuldig, en begreep ook niet hoe dit zo ver had kunnen komen, en zo snel. Was ik verliefd? Of was dit ‘gewoon’ een vlaag van verstandsverbijstering? Nog meer vragen…

Ik werd wakker geschud uit mijn gedachten door Jolijn, die me op mijn wang kuste en aanstalten maakte om terug op haar passagiersstoel te gaan zitten. Toen ze dat eenmaal gedaan had begon ze met het rechttrekken van haar kleding. Ik deed hetzelfde. Mijn erectie was inmiddels verdwenen. Toen ...

... Jolijn klaar was keek me triomfantelijk aan: “Ik heb wel genoeg gehad voor vandaag, ik ga niet meer werken hoor. Zet me maar op kantoor af, dan rijd ik daarna met die fiets naar huis.” Ik weigerde echter direct de motor te starten; ik wilde eerst wel eens weten hoe de vork nu eigenlijk in de steel zat. Jolijn keek me aan alsof ze me niet begreep. “Wat wil je weten dan?” vroeg ze. “Vooraan beginnen” dacht ik, mijn gedachten ordenend. Dus ik vroeg in eerste instantie in hoeverre dit een door haar opgezet plan was. En hoe met welk intentie had ze me aan boord van haar project gekregen? “Rijd nou maar,” eiste Jolijn. “Ik vertel het je onderweg wel”. En zo hervatte ik de terugweg naar kantoor, terwijl Jolijn haar verhaal begon.

“Ik heb onze werkzaamheden voor het project inderdaad wat groter doen voorkomen, dan ze in de praktijk zijn,” begon Jolijn haar verhaal. “Ik heb de workload vervolgens besproken met de projectmanager, en daarbij jouw naam laten vallen als de ideale kandidaat om dit samen met mij te doen, omdat jij ervaring had met soortgelijke klussen”. Dat laatste had ze dus verzonnen, maar ik liet haar haar verhaal voortzetten. “Het leek me leuk om met je samen te werken; ik vind je een aantrekkelijke man, kunnen prima met elkaar overweg en wilde je graag beter leren kennen. De projectmanager stelde voor dat hij een aanvraag zou indienen bij onze manager, en jouw naam zou noemen. Daarbij heb ik hem ook nog eens met klem gevraagd om jou in te zetten voor dit project. Ik heb ...