1. Jongens Hormonen - 67


    Datum: 5-8-2019, Categorieën: Homo Auteur: Jaakske, Bron: Opwindend

    ... springen. In geen tijd was het hele dorp bezig. Daarbij werd er gebromd. Een ander woord vind ik niet. Het was echt brommen. Meer niet. Jürgen en ik werden in de kring opgenomen. Bij iedere stap, waarbij we hard op de grond moesten stampen, voelde ik die peniskoker tegen het vel van mijn lul drukken.
    
    Hoe lang duurde dat dansen ? Ik weet het niet.
    
    Plots stilte. Iedereen maakte de kring groter. Er werden twee van die geitenbokken in de kring geloodst. Ze hadden een touw uit lianen om de hals en sprongen op en neer, niet gewend vast gehouden te worden. Enkele mannen hielden die beesten vast. Twee jonge gasten gingen op hun rug bovenop de rug van die bokken liggen. Er werden lianen over hen gespannen en aan de beesten vastgeknoopt. Ze lagen daar, op hun rug, benen vast, lianentouwen over hun borst en buik. De bokken werden los gelaten, enkel nog met het touw rond hun hals vast gehouden. Meteen begonnen die de wildste bokkensprongen te maken. De kerels op hun rug lagen daar, heen en weer geslingerd, hun armen in het wilde slaand. Ik zag hoe hun peniskokers voortdurend tegen hun buik kletsten. De mannen lachten, riepen, schreeuwden. De vrouwen kletsen met hun hand op hun dijen. Hun manier van applaudisseren.
    
    Hoe lang duurde dat ? Enkele minuten. De bokken werden elk door vier, vijf mannen ingesloten, vastgehouden. De jongens op hun rug werden los gemaakt, van de bokken geholpen. Ze stonden daar, half draaierig. Meteen werden twee andere jonge gasten op de bokken geknoopt. ...
    ... Het spel herbegon. Mens, wat een woest gedoe !
    
    De hele stam genoot van dit wilde gedoe. Blijkbaar was dit voor de jonge gasten een manier om zich te manifesteren.
    
    De stamoudste kwam op Jürgen en mij af. Glimlachend. Wijzend op die twee geitenbokken. Knikkend.
    
    - Durf je ? vroeg Jürgen.
    
    - Durf jij ?
    
    We knikten. We stonden op, traden in de cirkel.
    
    Handen namen ons vast, tilden ons omhoog, legden ons met onze rug op die harige bokkenruggen. Handen knoopten lianentouwen over onze borst, onze buik, onze dijen, onze enkels. En dan.
    
    God, mens, amaai zeg ! Ik tolde in alle richtingen. die bok sprong – zo dacht ik – nog wilder dan anders. Mijn armen sloegen in het ijle. Mijn hoofd sloeg op en neer. Mijn peniskoker kletste iedere keer tegen mijn buik. Mijn ballenzak klotste op en neer. Alles draaide in mij. Ik hoorde gejuich, billengeklets van de vrouwen, lachen. Ik voelde. Nee… ik spoot mijn sperma in die peniskoker. Maar het hield niet op. Ik vreesde bewusteloos te worden. Ik spoot nog eens. Alles deed pijn. Overal had ik pijn.
    
    Het hield op. ik werd los gemaakt. Ik werd van de bok af geholpen. Ik duizelde. Handen hielden me rechtop. Ik lachte. Ik had het overleefd. Jürgen en ik vielen elkaar in de armen. Gingen naar onze plaats. Was ik nu een van hen, een van die wilden ?
    
    Na weer een nacht midden de stank van varkens en luide papoea-scheten, brak onze laatste dag aan. Wat zou die brengen ?
    
    Vroeg op. Ik stonk. Je zou van minder stinken. Ik voelde me vies. ...
«1...345...8»