Jongens Hormonen - 67 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 67

De inhoud van de episode over het verblijf bij de ‘wilde volksstammen berust op echt georganiseerde toeristische ‘uitstappen’ en de Belgische televisie heeft er enkele jaren geleden zelfs een serie aan gewijd : gezinnen verbleven een of twee weken bij een van die stammen en leefden er het leven mee zoals die mensen er nog leefden

Jacko bracht ons terug naar Port Moresby. Wedervaren vertellen aan de andere AFS-kameraden.

Een dag in de hoofdstad verblijven. En dan tegen de avond met een klein vliegtuigje naar Lae, aan de andere kant van het eiland. Een mooi modern stadje met zo’n tachtigduizend inwoners. Het was er snikheet ! We logeerden voor twee nachten in het chique Lea International hotel. Jürgen en ik samen op een kamer. Natuurlijk, ’s avonds uitwisseling van sperma en zaad.

We bezochten de Papoea Technologie Universiteit.

We kregen twee videofilms te zien. Een over een uiterst primitieve stam ergens op Nieuw-Guinea, waar de mannen peniskokers droegen. En een andere over de kusten van Nieuw-Guinea. We konden kiezen welke tocht we zouden meemaken. Jürgen keek me vol verwachting aan. We begrepen elkaar en knikten. De andere twee studenten zouden de kusten van het eiland verkennen.

’s Anderendaags trokken we opnieuw op avontuur, deze keer met een Range Rover, Jürgen en ik en als chauffeur-gids een zekere Joy, een kerel van ergens dertig jaar. Onderweg vertelde hij over die stam waar we naartoe trokken. Uiterst primitief, benadrukte hij. Enkele uren rijden ...

... over vrij goede wegen. En dan klimmen, minder goede wegen. Uitstappen aan een rivier. Wachten. Na zo’n uur kwamen ze er aan. Een soort prauw met twee mannen in, gebruind, half zwart, naakt op een enorme peniskoker na. Joy zegde iets tot de mannen, dan tot Jürgen en mij.

- Trek jullie kleren uit. Alles !

We deden het. Kleren in de auto. Ook ons uurwerk. Wij stonden daar, helemaal naakt en uitgekleed. Die Papoea’s bekeken ons. Glimlachten. Knikten.

- Tot over drie dagen !

En, hup, Joy verliet ons en keerde terug naar de auto.

De mannen namen ons mee in de prauw. Licht stroomopwaarts. Die papoea’s kenden hun job. Behendig loodsten ze de prauw doorheen de vele bochtjes, lichtjes stroomopwaarts. Onderweg tussen de bossen door. En hoog in de bomen, prachtige vogels. Waren dit de echte paradijsvogels ? Met hun kleurrijke pluimen. Machtig, machtig ! Dit zien alleen al was een reis naar de papoea’s waard.

Tegen de avond bereikten we ons doel. Nog een wandeling over een zandig pad, tussen struiken door. En dan bereikten we een twintigtal hutten, opgetrokken in een soort riet. Onmiddellijk kwam de hele bevolking op ons af. Mannen, vrouwen, kinderen. De vrouwen droegen een soort rokje uit riet en een soort gras, smerig en vuil. De mannen een peniskoker. Mens, daar zaten reuzenkokers tussen ! Welke lullen zouden daar in verborgen zitten ? Kinderen tot zo’n zes, zeven jaar oud liepen er poedelnaakt bij. Eens ouder droegen ook zij zo’n peniskoker.

En er liepen overal ...