Jongens Hormonen - 67 - Sex Verhalen

Jongens Hormonen - 67

... Uit doen ?

- Of gewoon laten lopen ?

- Heb jij ook gespoten als ze dat dingen over je lul schoven ?

- Nee. Bijna. Ik vrees dat het niet zo lang zal duren of het is zo !

We lachten. De mannen lachten ook.

Met dat penisdingen aan trokken we door het dorp, of wat als dorp kon doorgaan. Er zaten enkele oudere vrouwen bijeen. Hun borsten hingen tot halfweg hun buik. Ze droegen van die smerige rokjes. Ze kauwden op een soort rietstengels en spuwden het sap in een stenen kommen. Een van de mannen kwam naderbij, nam zo’n schotel op en trok ermee naar een open vuur. Daar verwarmde hij de inhoud. Wij keken toe. Er kwam een laag schuim op die kom. Dat schuim verwijderde hij met zijn blote handen, zodat er een bruin drankje overbleef.

- Dat gelijkt op die drank van gisteravond, merkte Jürgen op;

- Zwijg man… Laat mij er niet aan denken.

Maar, inderdaad, dat was het ! De Papoea nam een soort kommetje, schepte wat van die drank, dronk er van, knikte welgedaan en reikte het kommetje aan mij. Hij gebaarde dat ik ervan moest drinken. Bah… Durfde ik ? Ik kon die man toch niet ontgoochelen. Hij glimlachte zo vriendelijk. Ik proefde. Het smaakte zoet. Het smaakte naar die drank van de avond voordien. Bier, uit het speeksel van oude wijven ! Hoe was dat mogelijk !

Vier, vijf jongere kerels nodigden ons uit om mee te gaan. De jungle in. Ze waren gewapend met blaaspijpen. Jacht ! Jürgen en ik behoedzaam mee. Zo blootsvoets over hobbelige paadjes, dat was ook niet ...

... alles.

- Waar jagen ze op ?

- Ik weet het niet.

Lang hoefden we niet te wachten.

Pfffttt… Er viel ene aapje uit een boom. De kerels lachten luid. Ons middageten ?

In het terugkeren volgden ze een andere weg. Langs een beekje. Ze gingen er gewoon in staan, tot aan hun knieën. Geroep. Met twee doken ze half het water in. Kwamen boden met elk een vrij grote vis. En vooraleer we het echt zagen, hadden ze die vis met zijn kop om een grote steen gekletst. Dood ! Ze doorboorden de dode vis met een lange spies. En in geen tijd hadden ze zes, zeven van die vissen gevangen. Ik keek me bijna de ogen uit mijn hoofd.

En dan gingen de kerels opnieuw in het water staan, maakten de penishulst onderaan los, trokken die omhoog en ze plasten daar gewoon in het water. Ze keken Jürgen en mij aan, knikten. Wij volgden hun voorbeeld. Het koude water zorgde ervoor dat wij in een-twee-drie onze blaas in een machtige straal konden ledigen. Die peniskoker terug op zijn plaats krijgen. Nee, dat lukte niet. Geen probleem, en bij Jürgen en bij mij kwam er een kerel helpen. Amaai, die handen aan mijn ballenzak en lul. De kerel keek me aan, glimlachend. Net of die altijd blij waren. Zouden ze geil worden wanneer ze zo onze ballen en piemel vastpakten ?

Het leuke aan zo’n verblijf midden de wildernis, dat is dat je gewoon geen besef hebt van uur noch tijd. Die inboorlingen blijkbaar wel. De stand van de zon ? Misschien.

Plots begonnen er enkele vrouwen te dansen. Nu ja, dansen, ritmisch ...