Tre Systrar (Drie... - 60 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie... - 60

... stel.’

‘Heeft dat niet eens in de krant gestaan? Ik ken dat verhaal ergens van.’

‘Zou best kunnen. Ik ben de laatste tijd helaas veel te vaak in het nieuws.’

‘Ah, nu weet ik het weer! U bent met drie zussen getrouwd en nu heeft een geschil met die bosbouwbedrijven!’

Roald glimlacht. ‘Ja, die persoon ben ik.’

‘Wow, u bent al behoorlijk bekend! Maar dat zal niet altijd even leuk zijn, of wel?’

‘Niet altijd, maar soms zitten er ook positieve kanten aan. Maar liever word ik gewoon niet herkend.’

‘Dat kan ik me voorstellen. Wacht, ik zal me ook even voorstellen. Ik ben John DeHaegel.’

‘DeHaegel? Klinkt ook niet echt Zweeds.’

De man glimlacht. ‘Dat klopt ook, mijn betovergrootvader was een Nederlander. Maar ik ben een echte Zweed.’

‘Spreekt u ook Nederlands?’

‘Een klein beetje. Niet zo heel goed, maar mijn grootmoeder spreekt het nog vloeiend.’

Roald bekijkt het huis en zegt: ‘Is dit soms vroeger een winkel geweest?’

‘Ja, mijn grootvader had hier een werkplaats, hij was smid. En mijn grootmoeder verkocht allerlei materialen die men nodig had voor te bouwen, zoals spijkers en gereedschap.’

‘Ik heb nooit geweten, dat er hier ooit een smidse was.’

‘Het is ook al een hele tijd geleden gesloten, toen mijn grootvader er te oud voor was. Ze wilden hier blijven wonen, maar er was niemand die de winkel wilden overnemen.’

‘Misschien een vreemde vraag, maar zou ik eens binnen mogen kijken?’

‘Hoezo dat?’

‘Omdat ik misschien iemand weet, ...

... die hier wel interesse in zou kunnen hebben.’

‘Hoe bedoelt u?’

‘Nou, heel toevallig komen er zo meteen vrienden van me, die hier een winkel willen beginnen in fietsen en atletiekartikelen. Ik ben al voor hun op zoek naar geschikte panden, en die wilde ik komende week met hun gaan bekijken.’

‘Ow, van mij mag u, maar zoals ik u al zei, het is niet mijn huis. Ik zal het even aan mijn grootmoeder vragen.’

Hij loopt even naar binnen, en komt even later terug met een oude vrouw. Ze zal tegen de zeventig jaar zijn, maar ziet er nog steeds vitaal uit. In tegenstelling tot haar kleinzoon, herkent ze Roald meteen.

‘Ah, u bent die man, die strijd voert tegen die bosbouwbedrijven!’

Roald glimlacht. ‘Tegen de corrupte bosbouwbedrijven, mevrouw. Er zijn ook bedrijven, die alles netjes volgens de regels werken. Daar ben ik niet tegen.’

‘Maar u wilde dit huis komen bekijken? Maar u woont hier toch ook al in de buurt?’

‘Ja, maar het is niet voor mij. Voor een paar vrienden, die hier een nieuw leven willen beginnen.’

‘Ah, ik begrijp het. Van mij mag u. maar ik ben niet geïnteresseerd in mijn huis te verkopen. Ik wil hier blijven wonen tot mijn dood.’

‘Dat vraag ik toch ook niet, mevrouw. Het gaat zich om de winkel en de werkplaats. Dat zou wel eens ideaal voor mijn vrienden kunnen zijn.’

‘In dat geval, geen probleem. Dat hebben we al eens proberen te verhuren, maar er waren geen geïnteresseerden voor. Maar nu is het meer een opslag geworden en ziet het er niet ...