Tre Systrar (Drie... - 60 - Sex Verhalen

Tre Systrar (Drie... - 60

... hier te wachten en ik raakte aan de praat met haar kleinzoon, die hier in de tuin stond te werken. En toen bleek, dat ze een gedeelte van dit pand willen verhuren. Ik denk dat het wel eens perfect voor jullie zou kunnen zijn, al heb ik nog niet de kans gehad om het van binnen te bekijken.’

Wil en Tinie bekijken het huis nog eens aandachtiger. ‘Moet dat nu?’

‘Waarom niet? Het ijzer smeden als het heet is! Straks bedenkt ze zich nog, en dan zou deze kans vergooid zijn.’

‘Goed, dan willen we het wel even bekijken. Maar ik denk niet dat Tom en Nelly zolang willen wachten.’

‘Die breng ik zo ook naar mijn huis en kom dan wel even terug.’

‘En wat moeten wij dan intussen? Zo goed Zweeds spreken we ook weer niet!’

‘Dat zal geen probleem zijn, Tinie. Mevrouw spreekt goed Nederlands, haar grootvader was een Nederlander.’

‘Ow, dat verandert de zaak wel iets. Nou, dan stel me maar even voor.’

Roald stelt het tweetal aan de vrouw voor en vertelt dan aan haar, dat hij eerst even zijn andere gasten naar huis moet brengen, maar dat hij zo terugkomt. De vrouw stelt toe en Wil en Tinie lopen met de vrouw mee en Roald stapt in zijn wagen. Hij rijdt weg en Tom en Nelly volgen hem. Eenmaal thuis legt hij de stand van zaken aan zijn vrouwen uit, en spendeert ook genoeg tijd aan zijn gasten, zodat ze zich rustig kunnen installeren. Dan rijdt hij weer terug naar het huis, waar hij Wil en Tinie heeft achtergelaten.

Hij hoeft niet veel moeite te doen om ze te vinden. Ze zijn ...

... druk bezig in werkplaats spullen te verplaatsen, wat nogal wat lawaai veroorzaakt. Roald ziet ze bezig zijn en zegt: ‘En, Wil? Is het wat?’

‘Ik vind het fantastisch, Roald. Hier is echt alles wat ik me maar kan wensen. Natuurlijk er moet nog wel een en ander worden opgeknapt en worden aangepast, maar verder precies wat we eigenlijk zoeken.’

‘Kijk, dat had ik al gehoopt. Maar waar zijn jullie nu mee bezig?’

‘Er staan hier nog wat machines. Ze zijn wel oud, maar volgens mij zijn ze nog goed te gebruiken.’

Roald lacht. ‘Ga je smid worden, Wil?’

‘Nee, maar ik zou er wel zelf onderdelen mee kunnen maken, en dat lonkt me wel. Ik heb de laatste tijd goed nagedacht, over wat ik wil gaan doen. En dit is wat dat betreft een schot in de roos. Hoe ben je hier terecht gekomen, Roald?’

‘Zou je me geloven, als ik je zeg, dat ik hier straks mijn wagen had geparkeerd en ik toen deze mensen pas heb leren kennen?’

Wil lacht. ‘Als het iemand anders had gezegd, dan had ik hem niet geloofd. Maar jou geloof ik op je woord. Jij zou nog over geluk struikelen!’

Roald lacht. ‘Dat zal ik niet ontkennen. Maar ik dacht al, dat dit iets voor jullie kon zijn.’

Roald helpt ze mee enkele dingen te verzetten en dan zien ze de enorme machines. Ze zijn behoorlijk oud en zwaar, maar buiten een dikke laag stof en vuil lijkt er niets aan te mankeren. Wil kijkt ernaar met een kennersblik en zegt: ‘Dit zijn goede machines. Natuurlijk niet zo modern als de huidige machines, maar ik denk dat ...