Mini - 121 - Sex Verhalen

Mini - 121

... en daar ben ik heel blij mee, broer. Maar waar ik voor bel: Jouw liefje stuurde mij gisteren een appje wanneer we weer eens bij gingen kletsen. Kan dat vandaag? Want jij moet natuurlijk wel helemaal op de hoogte zijn van alle roddels bij DT…”

Het was even stil. “Er komt hier, na een hoofd met enorm veel mooie rode haren ook een duimpje omhoog.” “Weet je zeker dat het een duimpje is?”, riep ik over Joline’s schouder. “Is dat die vunzige vent van je? Zeg hem maar dat zijn liefste zus niet beschikt over datgene waar hij nu aan denkt. En ik ben daar blij mee.” De stem van Melissa klonk. “Kees, wil jij je sexuele frustratie niet op mij projecteren, dank je wel? En Joline: als je die broer van me weer in het gareel hebt, zijn jullie van harte welkom. Zeg maar hoe laat.” Joline zei: “Ik zal m’n best doen met die broer van je. Zullen we zeggen rond een uur of twee?” “Is prima. Dan hebben we de koffie klaar.” Joline giechelde. “Volgens mij hebben jullie de koffie altijd klaar. Anders is mijn broertje niet te genieten.” Mel zei droogjes: “Ik zeg niks… Tot straks, mafketels!”

Ze verbrak de verbinding en keek me aan. “Nou, dat soort leuke dingen gaan we dus doen, Kees…” Ik knikte. “Jaja… Eerst een semi-onschuldige vraag stellen en ‘m dan zelf even beantwoorden. Een lekkere meid ben jij.” Ze knikte. “En daar ben jij maar al te blij mee, vriendje…” Ze boog zich naar me toe. “En dat weet ik zeker!” Een lange zoen volgde. “Kom, eruit. Niet fietsen vanochtend, maar ben jij helemaal ...

... klaar voor Sinterklaas?” Ik schudde mijn hoofd. “Nee, nog niet. Moet nog wat… ahum… administratieve dingen doen, dat is het laatste.”

“Mooi. Ik moet ook nog even wat dingen doen, en daar heb ik jouw tekengereedschap voor nodig. Dus na het ontbijt zit ik in de studeerkamer.” “Is goed. Mijn administratieve dingetjes kan ik hier op de laptop doen. Lekker warm, muziekje erbij…Beter dan beneden!” We stonden op en kleedden ons aan. Ik maakte het ontbijt klaar terwijl Joline zich zat op te maken. En even later zaten we lekker te eten.

En tijdens het eten schoot me iets te binnen. “Schat, ik heb vrijdag een belofte gedaan. En dat heeft wat consequenties voor het Sinterklaarfeest.” Joline keek me vragend aan. “Oh? Ga je Zwarte Piet spelen? Dan had je gisteren niet onder de douche gehoeven, schat…” Ik schudde mijn hoofd. “Nee, even serieus. André, piraat André. Ik moet de rest nog mailen dat hij meekomt.” Ze keek me aan. “Oh ja… André ging met ons Sinterklaas vieren. Maar… Hoe wil je dat in elkaar steken? Een cadeautje kopen is één, maar een gedicht?” Ik grinnikte. “Als ik de piraten morgen vertel wat André gaat doen op vrijdagavond, liggen er dinsdag een stuk of 6 gedichten op mijn bureau, schat. André is een gangmaker, met z’n droge humor.”

“Hmmm… Daar zijn er meer van in jouw team, Kees. En als ik me niet vergis komt er binnenkort eentje bij. Rob heet hij.” Ze grinnikte even. “Je zult wel een privé-koffiezet-apparaat voor hem moeten aanschaffen, anders slijt het tapijt tussen ...