Mini - 121 - Sex Verhalen

Mini - 121

... en dat houdt in: ruzie om speelgoed.”

“Tja, dat ken ik niet. Ik heb twee zussen. Die vonden mijn speelgoed totaal niet belangrijk. Ik hun Barbies trouwens ook niet.” Hij grinnikte. “Je hebt nu wél een interessante Barbie thuis rondlopen, Kees.” Ik proestte het uit. “Vriend, als ik tegen haar vertel wat jij nu net zei, heb jij morgen een paar nagels in je gezicht. Maar daar bel ik niet voor. Even serieus. Heb jij op Sinterklaasavond iets te doen?”

Het was even stil. “Nee, verdomme. Behalve gedichten aan mezelf lezen die ik zelf geschreven heb, denk ik.” “Dat dacht ik al. Dan kom jij vrijdagavond met Joline en mij mee naar Amersfoort, naar mijn ouders. Wij vieren daar Sinterklaas met mijn ouders, Joline’s ouders en mijn zussen en hun partners. Eén van die partners krijg je morgen te zien: Rob, een broer van Joline. Dat wordt een ouderwets gezellige avond met surprises en gedichten en het zou voor ons een stuk minder gezelliger worden als wij weten dat jij thuis in je eentje zit te kniezen. Toiletspulllen en zo meenemen, je blijft net als wij allemaal, daar slapen. Plek genoeg.”

Het was wéér even stil. “Tééring… Ik zit even stuk, Kees. Waarom?” “Nee, niet ‘waarom’; ik wil weten of jij kunt.” “Ja, verdomme, natuurlijk kan ik. Maar ik zit daar als vreemde eend in de bijt…” “André, bij ons thuis kennen we geen vreemde eenden. Vroeger, toen wij nog op school zaten, kwamen er om de haverklap ‘vreemde eenden’ mee-eten. Dat waren klasgenoten, vriendjes van mijn zussen, ...

... vriendjes van mij, het maakte niet uit. Zijn we gewend. Je rijdt vrijdag om 12:00 met ons mee naar Veldhoven, vervolgens mee naar Amersfoort, hebt een reuze leuke avond waarbij je je teamleider waarschijnlijk een aantal keren door de mangel gehaald ziet worden. Je blijft daar, net als wij allemaal, slapen en de volgende dag zetten we je keurig bij DT af, zodat je in je eigen auto kunt klimmen. Gesnopen, meneer Krips? Er is geen alternatief.”

Hij grinnikte. “Jou een aantal keren door de mangel gehaald zien worden maakt het al de moeite waard, Kees. Maar… Dit is fantastisch. Ik zat me al een paar weken af te vragen wat ik die avond zou doen. Waarschijnlijk zou ik met een borrel op de bank gezeten hebben. Of, later in de avond, onder diezelfde bank gelegen hebben met een stuk in m’n kraag.” “Precies. En dat is geen goed plan, makker. Piraten zorgen voor elkaar. Zorg dat je voldoende verschoning bij je hebt. Er zullen waarschijnlijk momenten zijn waarop je in je broek pist van het lachen.”

“Oh, daar ben ik in Gorinchem ondertussen aan gewend… Ik draag sinds bijna een half jaar standaard een maandverband in m’n broek.” Ik grinnikte. “Information overload. We zien elkaar morgen André. Haal die kinderschaar maar uit elkaar en sterkte er mee.” “Het is hier nu gezellig, Kees, met dat tuig over de vloer. Ondanks wat…ahum… woordenwisselingen. Dank je wel, en tot morgen!” Tot morgen, makker.” Ik verbrak de verbinding. Mooi, die heeft er zin in. Wéér iemand blij gemaakt.

Ik klopte op de ...