Haywood, Meisjeskostschool ... - 7 - Sex Verhalen

Haywood, Meisjeskostschool ... - 7

... ik ‘meer een wijndrinker was’. Ten slotte gooide hij het over een andere boeg en begon hij vijandelijk te prikken. Of ik de heren en dames een samenvatting kon geven van mijn ‘bouwkundige bevindingen betreffende het gebouw’. Kimmel moest hem vast en zeker op de hoogte gesteld hebben van mijn werkelijke werkzaamheden hier, maar hij drong aan op ‘details over fundering en waterhuishouding.’

Kimmel sprak haar reisgenoot overigens niet van aan op zijn drankgebruik. Misschien had hij meer macht over haar dan ik dacht, misschien vond ze het zijn eigen verantwoordelijkheid. Ik had haar, liever dan in dit gezelschap, vanavond één op één gesproken. Ze oogde nog altijd wat vermoeid, maar had zich, misschien in de wetenschap dat ze zich weldra zou bevinden in het bijzijn van zeker een tiental jonge vrouwen van aanzienlijk schoonheid, uitstekend verzorgd. Wat ze in leeftijd – ze was vierenveertig – niet meer goed kon maken, moest ze gedacht hebben, zou ze compenseren met een overdaad aan klasse en materieel. Ze droeg een luxe gladde groene jurk die haar schouders vrijliet; de lage hals had ze opgesierd met een duur kaliber gouden halsketting. Die ketting werd weerspiegeld door de bijpassende, ogenschijnlijk even dure speld waarmee ze haar nog altijd dikke, donkerblonde haren had opgestoken. En het geheel maakte dat ik haar goed onderhouden voorkomen toch weer aantrekkelijk begon te vinden: een oncomfortabel gevoel met mijn door mijn roodhaar opgejutte lichaam, dat vooral van onderen ...

... heel hard om seksuele ontlading schreeuwde. Kimmel voelde dat en reageerde haast onmerkbaar. Ze leek tevreden.

De bevrijdende uitnodiging naar de voorkamer kwam pas een goede anderhalf uur, toen Stutton al grotendeels dronken was en ik in zijn richting vijandig begon te worden. De wijn overigens, die ik nauwelijks meer dronk en zeker niet in het gerantsoeneerde Haywood, liet ook mij niet volledig onaangetast. De leerlingen in de voorkamer werden daar alleen maar aanlokkelijker van. Een van de eerste die ik uit de groep zocht, was Cateau. Ze droeg een jurk van donkermahonie fluweel onder nog donkerdere, steil langs het gezicht gekamde haren. Haar ogen, van een prachtig subtiel randje oogpotlood voorzien, dat hen nog dieper leek te maken, kruisten een ogenblik de mijne en reeds in dat korte moment leek ze in te zien dat ze als mijn geheime aanbidster verraden was. Natuurlijk wist zij ook: door Anna. Verrassing van de avond was een andere brunette, de al meerderjarige Iphis, vernoemd volgens eigen zeggen naar een personage uit Homerus’ Ilias. Ze was lang en had een scherp gezicht, met brede lach en puntige ogen, scherpe hoektanden ook die haar gelaat iets gemeens gaven, of iets beangstigends, op een verleidelijke manier, dat wel. Het was geen vriendelijk meisje, soms een beetje hooghartig zelfs en tot nu had ik haar eerder bijzonder dan echt mooi gevonden, maar vanavond had ze zich in het middelpunt van de belangstelling gezet met een lang satijnen zwarte jurk, voorzien van ...