Awakenings 10 - Sex Verhalen

Awakenings 10

... heb….’

Ik was verbaasd.

‘Maar hoe….?’

‘Ik observeer, en ik léér! Ik weet nergens niks van, geloof me, maar ik zie wel jouw verdriet, en ik weet natuurlijk van je vriendschap met Daniel, och, daar hoef je nu toch echt geen genie voor te zijn…’ Hij pakte met beide handen mijn rechterhand.

‘Ik hou van Daniel’ doorbrak ik de stilte, ‘maar of dat wederzijds is? In ieder geval moest ik vandaag lezen dat hij…… hoe zal ik het zeggen…. Eh… dat hij ook is, als ik, als jij, Pieter. En ik had dat zo graag van hem persóonlijk willen horen! Ik voel me een beetje verraden, het doet pijn weet je, en zeker doet het geen recht aan tien jaren van hechte vriendschap…….’

‘Je zegt het: hechte vriendschap! Het zal niet makkelijk wezen, maar ik denk dat uiteindelijk alles goed komt, geloof me! Want weet je: jij bént gewoon een fijne, lieve en boven alles lief-hebbende jongen, Sven!’

Ik bloosde.

‘O ja! Jij heb me mijn gevoel voor eigenwaarde teruggegeven, en dat op één middag tijd! Ik dank je daarvoor…’

Ik had ambivalente gevoelens. Had ik me nu in mijn verdriet en verlatenheid laten meeslepen?

Ik stond op om het eten op tafel te zetten en voelde me onzeker.

Terwijl ik de oven uitzette voelde ik twee armen om me heen.

‘Draai je om, Sven’.

Ik gehoorzaamde.

‘Zoals ik al zei: je heb mij vanmiddag iets gegeven wat in mijn 16 jarig bestaan nog nooit ie-mand voor elkaar heeft gekregen, namelijk mijn gevoel voor eigenwaarde. En vooral, je heb mij – al was het dan ...

... maar voor een paar uurtjes – warmte en aandacht gegeven. Daar is niets mis mee, zoals ik op mijn beurt geprobeerd heb jou wat warmte en tederheid heb gegeven. Ik had dat nodig, jij had dat nodig, WIJ hadden het nodig!

En nu eten, ik rammel!!’

Ik barste in lachen uit.

‘Gaat dat zomaar??’

‘O ja! En praat je nu maar geen schuld complex aan, lieverd. Ik weet zeker dat we verder hele goede vrienden zullen worden, maar geen geliefden. Als de tijd daar is, zullen Daniel en jij el-kaar wenend in de armen vallen en eind goed al goed….’

Ik voelde me bevrijd en zei hem dat ook.

Het eten smaakte heerlijk……..

Hoofdstuk 31

(Woensdagmorgen, Daniel)

Ik was nerveus, en niet zo’n beetje ook!

Vandaag zou waarschijnlijk de Schoolkrant uitgedeeld worden, en hoewel ik lang en veelvuldig alles doordacht had was ik toch gespannen.

Ik probeerde me zo onopvallend mogelijk te gedragen die morgen, en hoopte maar dat ik daarin slaagde….

Het eerste lesuur was Nederlands.

Offermans was weer behoorlijk op dreef, en zijn tirade tegen ‘Turks Fruit’ van Jan Wolkers was ronduit ridicuul. Ik had toch zo’n zin om in dat pafferige gezicht te zeggen: “u heeft volkomen gelijk, mijnheer Offermans, het boek is niet alleen vulgair, het is ronduit obscéén!! Pornografie is het, en niet zo’n beetje ook! Ik ben vorige week dan ook twee keer achter elkaar klaargeko-men na het lezen van de belevenissen van Olga en Eric, en het zou drie keer geweest zijn, als m’n moeder niet onverwacht was ...