Awakenings 10 - Sex Verhalen

Awakenings 10

... wij houden van je zoals je bent!’

Ze gaf me wederom een dikke zoen.

‘Och lieverd toch, wat zul jij het de afgelopen tijd moeilijk gehad hebben!! Het moet echt een worsteling geweest zijn. Had ons maar in vertrouwen genomen! Wij hadden je kunnen bijstaan, en je morele support kunnen geven’.

Ik voelde me een beetje gegeneerd, om adhesiebetuigingen te krijgen voor iets waar ik geen last van had…….. De pijn in m’n binnenste en de knoop in m’n maag waren echt, maar dit had te maken met Sven. Ik hoopte dat Annika het bij het rechte eind had en Sven en ik ooit, uiteinde-lijk weer tot elkaar konden komen, als vrienden…..

Het Project had me de eerste uren een hele belangrijke les geleerd: hou je vrienden in ere en vooral: sluit ze niet buiten en laat ze delen in je zorgen en je verdriet….

Ondanks alle ellende was ik meer dan ooit vastbesloten hiermee door te gaan!

‘Dank je lieve Annika, God weet dat ik momenteel ieder hulp zal kunnen gebruiken. En heel erg sorry dat ik jullie niet in vertrouwen heb genomen! Jullie zijn m’n beste vrienden.’

‘Dat zijn we zeker! En als goede vrienden kunnen we jou uit de eerste hand al een goede tip geven: bereid je voor acties van de kant van de directie!’

‘He?’

‘Kun je niet zeggen he, wat moet je! Maar goed, luister: Djingo en Aimée waren toevallig in de docentenkamer en hebben bij toeval een klein stukje conversatie kunnen afluisteren tussen de ...

... Rector en onze conrector!’

‘Vertel!’

‘Nou, maak je borst maar nat! Onze vrienden hebben dus gehoord dat de rector behóorlijk pissig is, sowieso al vanwege het feit dat jouw stuk in het schoolblad terecht is gekomen! En dan is hij vanzelfsprekend niet bepaald in z’n nopjes met de inhoud, dat kun je wel denken. Ze zijn beslist iets van plan, die twee!’

Ik vertelde Annika maar niet dat ik van te voren zoiets al voorzien had en dienaangaande mijn maatregelen al genomen had.

Ik reageerde zogenaamd geschrokken.

‘Dat komt er dan ook nog eens bij! Ik zal me maar eens heel goed moeten gaan beraden wat ik binnenkort tegen dat stel ter verdediging zal moeten aanvoeren. Wat denkt u, juffrouw Street?’

Annika begon te lachen.

‘Nou mijnheer Mason, u als meest beroemde strafpleiter van Californië weet toch als geen ander dat de beste verdediging de aanval is. Ik zou de heren in de tang nemen bij het kruisverhoor en de zaak is gewonnen!’

We lachten allebei nu.

‘En nu’ kwekte Annika vrolijk, terwijl ze me bij een arm nam en me meetroonde naar het fiet-senhok, ‘nu neem ik je mee naar de ijssalon op de Vennixstraat, en vervolgens trakteer ik je op het grootste ijsje dat ze op de kaart hebben staan!’

‘I rest my case, your honour’.

En voor de laatste bel hadden we het schoolplein verlaten, zodat mij voor die dag verdere con-frontaties bespaard bleven.

Ik had wel genoeg gehad voor deze dag……..