De getuigenis van een de-evangelisatie 1 - Sex Verhalen

De getuigenis van een de-evangelisatie 1

... omlaag duwt. Eerst nog voorzichtig en oppervlakkig maar na enige tijd zoekend, streel ik haar kruis. Ik voel hoe ze een been verlegd, waardoor mijn wijsvinger door het dunne stof van haar nachthemd op een klein knobbeltje stuit. Een diepe zucht ontsnapt uit haar mond. Terwijl ik blijf strelen wordt het vrouwelijk aroma dat mijn neus streelt steeds sterker. Mijn piemel staat keihard en klopt tegen haar bilspleet. Plotseling grijpt ze mijn hand en drukt me hard, onder het slaken van een aantal diepe zuchten, in haar kruis. Haar stil orgasme lijkt naadloos over te gaan in gedempt gesnik.

"Ben je verdrietig Irma." Nauwelijks merkbaar schudt zij haar hoofd. "Niet praten, " fluistert ze. "nu niet." Ik blijf haar buik strelen en haar nek zoenen. Na een tijdje maakt ze zich voorzichtig los uit mijn omhelzing. "Blijf maar lekker liggen John, Ik doe het wel en ben zo terug." In de vooronderstelling dat zij naar de wc. moet draai ik op m'n rug. Ik hoor echter geen wc spoeling wel hoor ik langdurig water in de wastafel lopen. Na een hele poos komt ze terug in de slaapkamer. In het schijnsel van dat licht zie ik hoe zij een

uit de la pakt . Ze trekt het aan zonder meer dan strik noodzakelijk van haar onderlichaam aan mij bloot te geven. Tot mijn verbazing verdwijnt ze opnieuw in de badkamer om gelijk daarop terug te keren met een washand om haar rechter hand. Geef mij je hand ...

... maar even." Zonder begrijpen waarom steek ik haar mijn rechterhand toe. Gelijk begint ze met name mijn vingers met de washand te bewerken. "Wat doe je Irma?" Dat zie je toch jongen. Ik was mijn mosselsap van je hand.. Je hoeft echt niet te gaan slapen met die vislucht aan je vingers." "Ik trek mijn hand terug. "Vislucht? Ik heb geen vislucht geroken. Wat ik wel heb geroken is het aroma van jou opwinding. Dat aroma overtreft wat mij betreft de geur van je parfum bij verre. Ik kan haar gezicht niet goed zien maar hoor de verwondering in haar stem. "Meen je?" "Ik kan je één ding beloven Irma. Wat er ook gebeurt, ik zal nooit tegen je liegen." Maar Karel…" "Kom weer liggen lieverd. We hebben nog genoeg tijd om te praten. Ze gooit het washandje op haar nachtkastje, loopt naar de deur en doet het badkamerlicht uit. In het donker kruipt ze weer bij me in bed. "Asjeblieft John, ik weet niet of ik het aankan om nu te…" Ik smoor haar woorden door haar mond te kussen. "Dat verwacht ik ook niet." Haar onzekerheid is voelbaar. "Maar jij.. jij hebt er niets aan gehad." "Stil maar lieverd. Ga nou maar lekker slapen. Ik ben echt niets te kort gekomen."Ik voel hoe ze langzaam ontspant en zich heerlijk tegen me aan drukt. Na een tijdje hoor ik aan haar ademhaling dat zij de slaap heeft gevonden. Met de drukt van haar borstjes tegen mijn zijkant moet ook ik even later in slaap zijn gevallen.